WEBVTT

00:00:00.553 --> 00:00:04.395
เพราะภาพหนึ่งภาพเป็นมากกว่าคำนับพัน

00:00:04.395 --> 00:00:06.522
ผมจึงอยากเริ่มการบรรยายของผม

00:00:06.522 --> 00:00:09.190
โดยหยุดบรรยายแล้วให้คุณชมภาพสักสองสามภาพ

00:00:09.190 --> 00:00:12.357
ที่ผมได้ถ่ายไว้เมื่อเร็วๆ นี้

NOTE Paragraph

00:00:30.712 --> 00:00:34.742
ครับ ถึงตอนนี้ 
การบรรยายของผมก็มีความยาว 6,000 คำแล้ว

00:00:34.742 --> 00:00:36.890
และผมรู้สึกว่าผมควรหยุดตรงนี้แล้วล่ะ

NOTE Paragraph

00:00:36.890 --> 00:00:39.310
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:39.310 --> 00:00:41.131
แต่ในขณะเดียวกัน ผมอาจติดค้างคุณ

00:00:41.131 --> 00:00:42.137
เรื่องการอธิบาย

00:00:42.137 --> 00:00:45.240
เกี่ยวกับภาพเหล่านี้ที่คุณเพิ่งได้ชมไป

00:00:45.240 --> 00:00:47.963
ที่ผมพยายามจะทำในฐานะนักถ่ายภาพ

00:00:47.963 --> 00:00:50.446
ในฐานะศิลปิน คือการนำโลก

00:00:50.446 --> 00:00:53.823
แห่งศาสตร์และศิลป์มาพบกัน

00:00:53.823 --> 00:00:56.162
ไม่ว่ามันจะเป็นภาพของฟองสบู่

00:00:56.162 --> 00:00:58.928
ที่ถ่ายไว้ ณ วินาทีที่มันกำลังแตก

00:00:58.928 --> 00:01:01.400
ขณะที่คุณกำลังจ้องมองภาพนี้

00:01:01.400 --> 00:01:04.008
ไม่ว่ามันจะเป็นเอกภพที่สร้างสรรค์ด้วยหยดเล็กๆ

00:01:04.008 --> 00:01:06.506
ของสีน้ำมัน

00:01:06.506 --> 00:01:10.849
ของเหลวประหลาดที่มีทำตัวแสนพิลึก

00:01:10.849 --> 00:01:15.115
หรือภาพเขียนที่วาดโดยแรงเหวี่ยงหนีศูนย์

00:01:15.115 --> 00:01:19.081
ผมพยายามเสมอที่จะ
เชื่อมโยงสองสาขาวิชานั้นเข้าด้วยกัน

NOTE Paragraph

00:01:19.081 --> 00:01:21.471
ที่ผมพบว่ามันทรงสเน่ห์เหลือกันสำหรับสองสิ่งนั้น

00:01:21.471 --> 00:01:24.750
ก็คือ พวกมันทั้งสองนั้นมองไปยังสิ่งเดียวกัน

00:01:24.750 --> 00:01:27.574
พวกมันคือการตอบสนองต่อสิ่งที่อยู่รอบๆ

00:01:27.574 --> 00:01:31.467
แต่กระนั้น พวกมันตอบสนองด้วยวิถีที่ต่างกันมาก

00:01:31.467 --> 00:01:33.514
ถ้าคุณดูที่วิทยาศาสตร์ที่อยู่ข้างหนึ่ง

00:01:33.514 --> 00:01:36.937
วิทยาศาสตร์นั้นมีหลักเกณฑ์เหตุผลมาก

00:01:36.937 --> 00:01:38.418
ในการปฏิบัติต่อสิ่งแวดล้อมรอบมัน

00:01:38.418 --> 00:01:40.507
ในขณะที่ศิลปะที่อยู่อีกข้างหนึ่ง

00:01:40.507 --> 00:01:44.810
มักจะตอบสนองสิ่งแวดล้อมด้วยความรู้สึกและอารมณ์

00:01:44.810 --> 00:01:46.827
ที่ผมพยายามทำก็คือ ผมพยายามที่จะ

00:01:46.827 --> 00:01:49.468
นำวิสัยทัศน์ทั้งสองนี้มาผสานรวมเป็นหนึ่ง

00:01:49.468 --> 00:01:53.418
เพื่อที่ภาพของผมจะถ่ายทอดสื่อสารไปถึงหัวใจของผู้ชม

00:01:53.418 --> 00:01:56.612
และไปยังสมองของพวกเขาด้วยเช่นกัน

00:01:56.612 --> 00:02:01.278
อนุญาตให้ผมสาธิตสิ่งนี้บนรากฐานของสามโครงการ

NOTE Paragraph

00:02:01.278 --> 00:02:06.332
โครงการแรกเกี่ยวข้องกับการทำให้เสียงเป็นที่มองเห็นได้

00:02:06.332 --> 00:02:07.350
อย่างที่คุณทราบ

00:02:07.350 --> 00:02:09.976
เสียงเดินทางในรูปแบบคลื่น

00:02:09.976 --> 00:02:12.299
ฉะนั้น ถ้าคุณมีลำโพง

00:02:12.299 --> 00:02:14.348
อันที่จริง ลำโพงนั้นไม่ได้ทำอะไร

00:02:14.348 --> 00:02:16.232
นอกเหนือไปจากรับสัญญาณเสียง

00:02:16.232 --> 00:02:19.829
แล้วเปลี่ยนมันไปเป็นการสั่นสะเทือน

00:02:19.829 --> 00:02:22.530
ซึ่งจากนั้นมันถูกส่งผ่านมาทางอากาศ

00:02:22.530 --> 00:02:24.392
แล้วหูคุณก็จะได้ยินเสียงนั้น

00:02:24.392 --> 00:02:27.933
และเปลี่ยนมันไปอยู่ในรูปสัญญาณเสียงอีกครั้ง

00:02:27.933 --> 00:02:29.779
ผมก็มาคิดว่า

00:02:29.779 --> 00:02:33.999
จะทำให้คลื่นเสียงเหล่านี้ถูกมองเห็นได้อย่างไร

00:02:33.999 --> 00:02:36.115
แล้วผมก็ได้ความคิดที่จะจัดการดังนี้

00:02:36.115 --> 00:02:39.835
ผมนำลำโพงมา ผมวางแผ่นฟอยล์พลาสติกบางๆ

00:02:39.835 --> 00:02:42.070
บนลำโพงนั้น

00:02:42.070 --> 00:02:44.737
และจากนั้น ผมวางคริสตัลเล็กๆ ลงไป

00:02:44.737 --> 00:02:46.714
บนลำโพงนั้น

00:02:46.714 --> 00:02:49.614
และทีนี้ ถ้าผมเปิดเสียงผ่านลำโพง

00:02:49.614 --> 00:02:53.496
มันจะทำให้คริสตัลเคลื่อนขึ้นลง

00:02:53.496 --> 00:02:55.795
ทีนี้ มันเกิดขึ้นเร็วมากๆ

00:02:55.795 --> 00:02:57.747
ในชั่วพริบตา

00:02:57.747 --> 00:03:01.434
ด้วยความร่วมมือจาก LG เราจับการเคลื่อนไหว

00:03:01.434 --> 00:03:03.120
ด้วยกล้องที่สามารถ

00:03:03.120 --> 00:03:06.595
จับความเคลื่อนไหวได้มากกว่า 3,000 ภาพต่อวินาที

00:03:06.595 --> 00:03:10.068
ให้ผมได้แสดงให้คุณชมว่ามันเป็นอย่างไร

NOTE Paragraph

00:03:10.068 --> 00:03:15.435
(เสียงดนตรี: เพลง "Teardrop" ร้องโดย Massive Attack)

NOTE Paragraph

00:03:51.406 --> 00:03:56.724
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:03:56.724 --> 00:03:57.987
ขอบคุณมากครับ

00:03:57.987 --> 00:04:01.231
ผมเห็นด้วยว่า มันดูสวยงามน่าทึ่ง

NOTE Paragraph

00:04:01.231 --> 00:04:03.590
แต่ผมต้องบอกคุณถึงเรื่องตลกๆ ซะหน่อย

00:04:03.590 --> 00:04:06.104
ผมถูกแดดเผาซะเกรียมในร่ม

00:04:06.104 --> 00:04:08.152
ระหว่างที่ถ่ายทำในลอส แองเจลิส

00:04:08.152 --> 00:04:10.427
ที่ลอส แองเจลิส คุณถูกแดดเผาแบบจริงจังได้

00:04:10.427 --> 00:04:12.153
แค่ไปอยู่ที่หาดใดสักหาด

00:04:12.153 --> 00:04:14.223
แต่ผมถูกแดดเผาในร่ม

00:04:14.223 --> 00:04:15.932
และที่มันเกิดขึ้นก็คือ

00:04:15.932 --> 00:04:18.753
ถ้าคุณถ่ายทำด้วยความเร็ว 3,000 ภาพต่อวินาที

00:04:18.753 --> 00:04:23.242
คุณต้องการแสงที่สว่างเป็นอย่างยิ่ง แสงเยอะมากๆ

00:04:23.242 --> 00:04:25.771
คุณต้องมีลำโพงนี้จัดเตรียมไว้

00:04:25.771 --> 00:04:27.370
และเราก็มีกล้องที่หันหน้าไปทางมัน

00:04:27.370 --> 00:04:30.756
และแสงที่ระดมยิงไปยังลำโพง

00:04:30.756 --> 00:04:32.111
และผมก็จะจัดวางลำโพง

00:04:32.111 --> 00:04:35.157
นำคริสตัลเล็กๆวางไว้บนนั้น

00:04:35.157 --> 00:04:37.978
และเราก็จะทำเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

00:04:37.978 --> 00:04:40.739
เมื่อถึงตอนกลางวัน ผมถึงได้รู้ว่า

00:04:40.739 --> 00:04:43.076
หน้าผมนั้นแดงไปหมด

00:04:43.076 --> 00:04:46.162
เพราะว่าแสงที่ส่องลงมายังลำโพง

00:04:46.162 --> 00:04:48.468
ที่มันตลกก็คือ

00:04:48.468 --> 00:04:51.195
ลำโพงนั้นอยู่ทางด้านขวา

00:04:51.195 --> 00:04:54.562
ฉะนั้นหน้าผมทางด้านขวาก็เลยแดงไปหมด

00:04:54.562 --> 00:04:56.404
และผมก็เลยดูเหมือน เดอะ แฟนท่อม ออฟ ดิ โอเปร่า 
(the Phantom of the Opera)

00:04:56.404 --> 00:04:59.246
ไปทั้งสัปดาห์

NOTE Paragraph

00:04:59.246 --> 00:05:01.349
ตอนนี้ให้ผมจะเปลี่ยนไปพูดถึงอีกงานหนึ่ง

00:05:01.349 --> 00:05:04.869
ซึ่งเกี่ยวข้องกับสสารที่อันตรายน้อยกว่า

00:05:07.852 --> 00:05:11.492
มีใครเคยได้ยินเกี่ยวกับ 
แม่เหล็กเหลว (ferrofluid) ไหมครับ

00:05:11.492 --> 00:05:14.014
อ้า บางคนเคย เยี่ยมเลยครับ

00:05:14.014 --> 00:05:15.891
งั้นผมข้ามไปเลยดีไหมครับ

NOTE Paragraph

00:05:15.891 --> 00:05:17.473
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:17.473 --> 00:05:20.736
แม่เหล็กเหลวมีพฤติกรรมน่าประหลาดมาก

00:05:20.736 --> 00:05:22.988
มันเป็นของเหลวที่ดำสนิท

00:05:22.988 --> 00:05:25.482
มีความเหนียวข้นแบบน้ำมัน

00:05:25.482 --> 00:05:28.942
และมันก็มีอนุภาคของโลหะเล็กๆ อยู่ในนั้น

00:05:28.942 --> 00:05:31.081
ซึ่งทำให้มันมีคุณสมบัติเป็นแม่เหล็ก

00:05:31.081 --> 00:05:34.634
ถ้าตอนนี้ผมเอาของเหลวนี้เข้าไปในสนามแม่เหล็ก

00:05:34.634 --> 00:05:37.427
มันจะเปลี่ยนรูปร่างไป

NOTE Paragraph

00:05:37.427 --> 00:05:41.222
ทีนี้ ผมมีการสาธิตสดมาครับ

00:05:41.222 --> 00:05:43.798
เพื่อที่จะแสดงให้คุณดู

00:05:47.533 --> 00:05:50.486
ผมมีกล้องที่มองลงไปยังถาดนี้

00:05:50.486 --> 00:05:54.014
และใต้ถาดนั้น มีแม่เหล็กอยู่

00:05:54.014 --> 00:05:57.006
ทีนี้ ผมกำลังจะใส่แม่เหล็กเหลวนี้ลงไป

00:05:57.006 --> 00:06:00.310
บนแม่เหล็ก

NOTE Paragraph

00:06:05.609 --> 00:06:09.738
ลองเลื่อนมันไปทางขวาหน่อย

00:06:13.330 --> 00:06:18.088
และบางทีปรับโฟกัสมันอีกนิด เยี่ยมเลย

NOTE Paragraph

00:06:18.088 --> 00:06:20.281
ครับ ที่คุณเห็นตอนนี้

00:06:20.281 --> 00:06:22.678
ก็คือแม่เหล็กเหลวที่ก่อตัวเป็นลักษณะหนามๆ

00:06:22.678 --> 00:06:26.031
นี่เป็นเพราะการเหนี่ยวนำและแรงดัน

00:06:26.031 --> 00:06:29.740
ของแต่ละอนุภาคในของเหลว

00:06:29.740 --> 00:06:31.983
นี่มันก็ค่อนข้างน่าสนใจแล้ว

00:06:31.983 --> 00:06:35.537
แต่ให้ผมลองเติมสีน้ำลงไปสักหน่อย

00:06:35.537 --> 00:06:37.991
พวกมันเป็นแค่สีน้ำธรรมดา

00:06:37.991 --> 00:06:39.622
ที่คุณใช้วาดรูปแหละครับ

00:06:39.622 --> 00:06:40.965
คุณคงจะไม่วาดภาพด้วยเข็มฉีดยาหรอก

00:06:40.965 --> 00:06:45.953
แต่มันก็ใช้งานได้เหมือนกัน

00:06:58.798 --> 00:07:00.910
ครับ ตอนนี้

00:07:00.910 --> 00:07:04.154
เมื่อสีน้ำไหลเข้าไปในโครงสร้าง

00:07:04.154 --> 00:07:07.505
สีน้ำไม่ผสมรวมตัวกับแม่เหล็กเหลว

00:07:07.505 --> 00:07:09.841
นั่นเป็นเพราะว่าตัวแม่เหล็กเหลวนั้น

00:07:09.841 --> 00:07:12.024
เป็นพวกไม่เปียกน้ำ (hydrophobic)

00:07:12.024 --> 00:07:14.187
นั่นหมายความว่ามันไม่รวมตัวกับน้ำ

00:07:14.187 --> 00:07:17.196
และในขณะเดียวกัน มันพยายามที่จะรักษาตำแหน่ง

00:07:17.196 --> 00:07:18.561
เหนือแม่เหล็ก

00:07:18.561 --> 00:07:21.956
และดังนั้น มันสร้างโครงสร้างที่ดูน่าทึ่ง

00:07:21.956 --> 00:07:25.289
ของลำคลองและบ่อน้ำเล็กๆ

00:07:25.289 --> 00:07:27.869
ของสีน้ำหลากสี

00:07:27.869 --> 00:07:29.620
นั่นเป็นโครงการที่สองครับ

NOTE Paragraph

00:07:29.620 --> 00:07:31.972
ให้ผมพูดถึงโครงการสุดท้ายนะครับ

00:07:31.972 --> 00:07:36.744
ซึ่งมันเกี่ยวกับ

00:07:36.744 --> 00:07:38.834
เครื่องดื่มประจำชาติของสกอตแลนด์

00:07:38.834 --> 00:07:41.154
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:07:41.154 --> 00:07:45.074
ในภาพนี้ และเจ้านี่ด้วย

00:07:45.074 --> 00:07:48.345
ทำขึ้นมาจากการใช้วิสกี้

00:07:48.345 --> 00:07:49.835
ตอนนี้ คุณอาจถามตัวเองว่า

00:07:49.835 --> 00:07:50.863
เขาทำได้ยังไงกันหน่ะ

00:07:50.863 --> 00:07:52.712
เขาดื่มวิสกี้เข้าไปครึ่งขวด

00:07:52.712 --> 00:07:55.423
และจากนั้นวาดภาพหลอนที่เขาได้

00:07:55.423 --> 00:07:59.037
จากอาการเมา ลงบนกระดาษหรือเปล่า

00:07:59.037 --> 00:08:01.281
ผมบอกคุณได้ว่า ผมมีสติสัมปชัญญะครบสมบูรณ์

00:08:01.281 --> 00:08:04.391
ระหว่างที่ผมถ่ายภาพเหล่านี้

NOTE Paragraph

00:08:04.391 --> 00:08:08.493
เอาล่ะ วิสกี้มีส่วนประกอบ 40 เปอร์เซ็นต์เป็นแอลกอฮอล์

00:08:08.493 --> 00:08:12.729
และแอลกอฮอล์มีคุณสมบัติบางอย่างที่น่าสนใจมาก

00:08:12.729 --> 00:08:14.420
บางทีคุณมีประสบการณ์

00:08:14.420 --> 00:08:16.546
เกี่ยวกับคุณสมบัติพวกนี้มาก่อนแล้ว

00:08:16.546 --> 00:08:19.265
แต่ผมกำลังพูดถึงคุณสมบัติทางกายภาพนะครับ

00:08:19.265 --> 00:08:21.500
ไม่ใช่อีกอันหนึ่ง

00:08:21.500 --> 00:08:25.700
เมื่อผมเปิดขวด โมเลกุลของแอลกอฮอล์

00:08:25.700 --> 00:08:27.043
จะแพร่ออกไปในอากาศ

00:08:27.043 --> 00:08:31.123
และนั่นเป็นเพราะว่าแอลกอฮอล์นั้น
เป็นสสารที่ระเหยเป็นไอได้อย่างรวดเร็ว

00:08:31.123 --> 00:08:35.810
และในขณะเดียวกัน แอลกอฮอล์ก็ไวไฟมาก

00:08:35.810 --> 00:08:37.959
และด้วยคุณสมบัติทั้งสองนี้

00:08:37.959 --> 00:08:40.564
ทำให้ผมสามารถสร้างสรรค์ภาพ

00:08:40.564 --> 00:08:42.594
ที่คุณเห็นในขณะนี้

NOTE Paragraph

00:08:42.594 --> 00:08:46.065
ให้ผมสาธิตให้คุณได้ชมตรงนี้

00:08:52.709 --> 00:08:56.027
และที่ผมมีตรงนี้เป็นขวดเปล่า

00:08:56.027 --> 00:08:57.336
ที่ไม่มีอะไรข้างในเลย

00:08:57.336 --> 00:09:01.144
และตอนนี้ ผมกำลังจะเติมออกซิเจน

00:09:01.144 --> 00:09:03.825
และวิสกี้เข้าไป

00:09:19.962 --> 00:09:22.915
เติมอีกนิด

00:09:26.171 --> 00:09:28.186
เอาล่ะ ผมจะรอสักสองสามวินาที

00:09:28.186 --> 00:09:31.233
เพื่อที่โมเลกุลเหล่านี้จะได้แพร่ไปในขวด

00:09:31.233 --> 00:09:33.630
และทีนี้ มาจุดไฟกันเลย

NOTE Paragraph

00:09:33.630 --> 00:09:38.340
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:09:51.740 --> 00:09:53.278
ครับ นั่นล่ะครับทั้งหมด

00:09:53.278 --> 00:09:56.477
มันเกิดขึ้นเร็วมาก และมันไม่ค่อยจะน่าประทับใจเท่าไร

00:09:56.477 --> 00:09:59.083
ผมทำอีกทีก็ได้ครับ

00:09:59.083 --> 00:10:01.814
แต่บางท่านคงแย้งว่านี่มันเปลืองวิสกี้จริงๆ

00:10:01.814 --> 00:10:05.666
และผมน่าจะดื่มมันมากกว่า

NOTE Paragraph

00:10:05.666 --> 00:10:07.754
แต่ให้ผมได้แสดงภาพช้า

00:10:07.754 --> 00:10:09.449
ในห้องที่มืดสนิท

00:10:09.449 --> 00:10:14.699
ของสิ่งที่ผมได้เพิ่งแสดงให้คุณดูในการสาธิตสดนี้

00:10:21.605 --> 00:10:24.338
ที่เกิดขึ้นก็คือ เปลวไฟ

00:10:24.338 --> 00:10:28.330
เดินทางผ่านขวดแก้วจากบนลงล่าง

00:10:28.330 --> 00:10:31.379
เผาไหม้ส่วนผสมของโมเลกุลอากาศ

00:10:31.379 --> 00:10:33.208
และแอลกอฮอล์

00:10:33.208 --> 00:10:36.024
ดังนั้น ภาพที่คุณเห็นเมื่อตอนต้น

00:10:36.024 --> 00:10:40.368
ที่จริงแล้ว พวกมันคือภาพเปลวไฟที่หยุด ณ เวลาหนึ่งๆ

00:10:40.368 --> 00:10:42.846
ขณะที่มันเดินทางไปทั่วขวด

00:10:42.846 --> 00:10:44.064
และคุณต้องจินตนาการเข้าช่วยด้วย

00:10:44.064 --> 00:10:47.530
เพราะภาพถูกกลับหัวไป 180 องศา

00:10:47.530 --> 00:10:49.968
ภาพนั้นโดนสร้างมาด้วยวิธีนี้ล่ะครับ

NOTE Paragraph

00:10:49.968 --> 00:10:54.324
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:10:54.324 --> 00:10:57.097
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:10:57.097 --> 00:11:00.180
ถึงตอนนี้ ผมได้แสดงให้คุณดูไปถึงสามโครงการ

00:11:00.180 --> 00:11:02.832
และคุณอาจถามตัวเองว่า แล้วมันมีประโยชน์อะไรกัน

00:11:02.832 --> 00:11:04.423
อะไรเป็นแนวคิดสนับสนุนของสิ่งนี้

00:11:04.423 --> 00:11:05.756
นี่มันแค่เปลืองวิสกี้ใช่ไหม

00:11:05.756 --> 00:11:09.981
นี่มันแค่วัสดุประหลาดๆ หรือเปล่า

00:11:09.981 --> 00:11:12.794
โครงการทั้งสามนั้น พวกมันอยู่บนฐาน

00:11:12.794 --> 00:11:14.456
ของปรากฏการณ์วิทยาศาสตร์ง่ายๆ

00:11:14.456 --> 00:11:17.197
เช่นปรากฏการณ์แม่เหล็ก คลื่นเสียง

00:11:17.197 --> 00:11:21.239
และตรงนี้ คุณสมบัติทางกายภาพของสสาร

00:11:21.239 --> 00:11:23.151
และที่ผมพยายามจะทำ

00:11:23.151 --> 00:11:26.300
ก็คือ ผมพยายามที่จะใช้ปรากฏการณ์เหล่านี้

00:11:26.300 --> 00:11:29.417
และแสดงพวกมันในวิถีที่สุนทรีย์และยังไม่มีมาก่อน

00:11:29.417 --> 00:11:31.836
ซึ่งมันจะเชิญชวนให้ผู้ชม

00:11:31.836 --> 00:11:33.736
หยุดสักวินาที

00:11:33.736 --> 00:11:36.451
และคิดถึงความงามทั้งหมด

00:11:36.451 --> 00:11:40.394
ที่อยู่รอบๆ เราเสมอมา

NOTE Paragraph

00:11:40.394 --> 00:11:41.823
ขอบคุณมากครับ

NOTE Paragraph

00:11:41.823 --> 00:11:46.316
(เสียงปรบมือ)