WEBVTT

00:00:00.678 --> 00:00:03.274
บ่ายฤดูร้อนวันหนึ่ง ในปี 2013

00:00:03.298 --> 00:00:06.426
ตำรวจ (วอชิงตัน) ดีซี คุมตัว สอบสวน 
และค้นตัวชายคนหนึ่ง

00:00:06.450 --> 00:00:09.542
ซึ่งเห็นได้ว่า น่าสงสัย
และเป็นไปได้ว่าจะอันตราย

00:00:10.316 --> 00:00:13.761
นี่ไม่ใช่เสื้อที่ผมใส่ในวันถูกคุมตัว
พูดกันอย่างเป็นธรรม

00:00:13.785 --> 00:00:15.608
แต่ผมก็มีภาพในวันนั้นอยู่ด้วย

00:00:15.632 --> 00:00:18.328
ผมรู้ว่ามันน่ากลัวมาก -- 
แต่ก็พยายามสงบอารมณ์ไว้

NOTE Paragraph

00:00:18.352 --> 00:00:19.445
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:19.469 --> 00:00:21.891
ในเวลานั้น ผมกำลังฝึกงานอยู่ที่

00:00:21.915 --> 00:00:24.647
สำนักงานทนายความสาธารณะ
ใน วอชิงตัน ดีซี

00:00:24.671 --> 00:00:27.090
และผมไปที่สถานีตำรวจเพราะงาน

00:00:27.114 --> 00:00:28.274
ผมกำลังเดินออกมา

00:00:28.322 --> 00:00:30.314
แต่ก่อนที่ผมจะไปถึงรถ

00:00:30.314 --> 00:00:32.615
รถตำรวจสองคัน ก็เข้ามาจอดกั้นทางออก

00:00:32.639 --> 00:00:34.970
และตำรวจคนหนึ่งก็เข้ามาทางด้านหลังของผม

00:00:34.994 --> 00:00:37.266
และก็บอกให้ผมหยุด ถอดเป้ออก

00:00:37.724 --> 00:00:40.800
และเอามือวางไว้บนรถตำรวจ
ที่จอดอยู่ถัดจากเราไป

00:00:40.800 --> 00:00:43.795
ตำรวจประมาณสัก 12 คน
ก็มารวมตัวกันอยู่ใกล้ๆเรา

00:00:43.819 --> 00:00:45.066
ทุกคนมีปืนพก

00:00:45.090 --> 00:00:46.430
บางคนก็มีปืนไรเฟิลจู่โจม

00:00:46.454 --> 00:00:48.188
พวกเขารื้อค้นเป้ของผม

00:00:48.212 --> 00:00:49.617
และค้นตัวผมจนทั่ว

00:00:49.641 --> 00:00:52.002
พวกเขาถ่ายรูปผมที่ยืนแผ่ตรงรถตำรวจไว้

00:00:52.026 --> 00:00:53.182
และพวกเขาก็หัวเราะ

NOTE Paragraph

00:00:53.206 --> 00:00:54.746
ขณะที่ทั้งหมดนี้กำลังเกิดขึ้น --

00:00:54.770 --> 00:00:58.020
ขณะที่ผมยืนแผ่ที่รถตำรวจ กำลังพยายาม
ไม่สนใจขาที่กำลังสั่นอยู่ของผม

00:00:58.044 --> 00:01:00.379
พยายามคิดให้แจ่มชัดว่า
ผมควรจะทำอย่างไรดี --

00:01:00.403 --> 00:01:02.402
ผมก็ฉุกคิดขึ้นว่ามันแปลก

00:01:02.426 --> 00:01:04.420
เพราะเมื่อผมดูตัวเองในรูปนี้

00:01:04.444 --> 00:01:06.279
หากว่าผมจะบรรยายตัวเอง

00:01:06.303 --> 00:01:08.090
ผมก็จะบรรยายทำนองว่า

00:01:08.114 --> 00:01:13.503
"ชายอินเดียอายุ 19 ปี เสื้อยืดสีสด 
สวมแว่นตา"

00:01:13.527 --> 00:01:15.808
แต่ตำรวจไม่ได้ให้รายละเอียดที่ว่านี้ไว้เลย

00:01:15.832 --> 00:01:18.082
ตอนรายงานเกี่ยวกับผมไปในวิทยุสายตรวจ

00:01:18.106 --> 00:01:20.738
พวกเขารายงานแค่ว่า "ชายตะวันออกกลาง แบกเป้

00:01:20.762 --> 00:01:22.791
ชายตะวันออกกลาง แบกเป้"

00:01:22.815 --> 00:01:25.888
แล้วคำบรรยายนี้ก็ไปปรากฏในรายงานคดี

00:01:26.419 --> 00:01:31.025
ผมไม่เคยคิดเลยว่ารัฐบาลของผม
จะใช้คำเหล่านี้บรรยายตัวผม

00:01:31.049 --> 00:01:32.307
"ดักซุ่ม"

00:01:33.301 --> 00:01:34.532
"ชั่วร้าย"

00:01:35.832 --> 00:01:36.992
"ผู้ก่อการร้าย"

00:01:37.016 --> 00:01:38.959
และการควบคุมตัวก็ยืดเยื้อไปอย่างนี้

NOTE Paragraph

00:01:38.983 --> 00:01:42.861
พวกเขาส่งสุนัขที่ถูกฝึกให้ดมระเบิด
ดมกวาดไปทั่วบริเวณที่ผมเคยผ่านไป

00:01:42.885 --> 00:01:46.312
สอบถามไปที่รัฐบาลกลางเพื่อดูว่า
ผมอยู่ในรายชื่อที่ต้องจับตาดูหรือไม่

00:01:46.336 --> 00:01:49.187
พวกเขาส่งตำรวจนักสืบมาสองคน
มาสอบผมว่า

00:01:49.211 --> 00:01:51.327
ในเมื่อผมอ้างว่าผมไม่มีอะไรปิดบัง

00:01:51.351 --> 00:01:53.397
แล้วทำไมผมถึงไม่ยอมให้ค้นรถ

00:01:53.421 --> 00:01:55.482
และผมก็เห็นได้ว่าพวกเขาไม่พอใจผมนัก

00:01:55.506 --> 00:01:58.589
แต่ผมก็รู้สึกว่า ผมไม่มีทางรู้เลย
ว่าพวกเขาจะทำอะไรต่อไป

00:01:58.613 --> 00:02:01.510
ถึงจุดหนึ่ง ตำรวจที่ค้นตัวผม

00:02:01.534 --> 00:02:05.064
ถึงกับไล่ดูตามผนังข้างสถานีตำรวจ
เพื่อดูว่ากล้องวงจรปิดอยู่ตรงไหน

00:02:05.088 --> 00:02:07.960
เพื่อดูว่ามีเทปบันทึกเหตุการณ์
ไว้มากแค่ไหน

00:02:07.984 --> 00:02:09.152
พอตำรวจทำอย่างนั้น

00:02:09.176 --> 00:02:12.646
ก็ชัดเจนว่าผมตกอยู่ใน
กำมือพวกเขาเบ็ดเสร็จขนาดไหน

NOTE Paragraph

00:02:12.694 --> 00:02:15.117
เราทุกคนถูกทำให้คุ้นชินตั้งแต่ยังเด็ก

00:02:15.117 --> 00:02:18.870
เกี่ยวกับตำรวจ การจับกุม
และกุญแจมือ

00:02:18.894 --> 00:02:22.836
จึงง่ายที่จะลืมว่า ความรู้สึกต่ำต้อย
และถูกบังคับเกิดได้มากขนาดไหน

00:02:22.860 --> 00:02:25.765
จากการกักขังหน่วงเหนี่ยว

00:02:25.789 --> 00:02:27.834
ผมรู้ มันฟังเหมือนว่าประเด็นที่ผมอยากสื่อ

00:02:27.858 --> 00:02:30.300
คือที่ผมถูกปฏิบัติอย่างเลวร้าย
เพราะสีผิวของผม

00:02:30.348 --> 00:02:33.468
ก็ถูกที่ผมไม่คิดว่าผมจะถูกคุมตัวหรอก 
ถ้าผมเป็นคนผิวขาว

00:02:33.468 --> 00:02:36.207
แต่จริงๆแล้ว ที่ผมคิดจะพูดในวันนี้
เป็นเรื่องอื่น

00:02:36.231 --> 00:02:38.949
ที่ผมคิดคือ 
เรื่องอาจเลวร้ายกว่านี้ได้ขนาดไหน

00:02:38.973 --> 00:02:40.137
หากผมไม่ใช่คนรวย

00:02:40.185 --> 00:02:43.103
ผมหมายถึงว่า พวกเขาคิดว่าผมอาจกำลังพยายาม
จะวางระเบิด

00:02:43.103 --> 00:02:46.272
และพวกเขาก็ตรวจสอบความเป็นไปได้นั้น
อยู่นานชั่วโมงครึ่ง

00:02:46.296 --> 00:02:48.008
แต่ผมไม่ได้ถูกใส่กุญแจมือ

00:02:48.032 --> 00:02:50.044
ไม่ถูกจับยัดห้องขัง

00:02:50.068 --> 00:02:54.128
ถ้าผมมาจากชุมชนคนผิวสีที่ยากจน
ของกรุงวอชิงตันดีซี

00:02:54.152 --> 00:02:56.575
และพวกเขาคิดว่า ผมเป็นอันตราย 
ต่อชีวิตของตำรวจ

00:02:56.599 --> 00:02:58.220
เรื่องอาจจบลงต่างไปจากนี้

NOTE Paragraph

00:02:58.244 --> 00:03:00.672
และที่จริง ในระบบของเรา ผมคิดว่าเป็นคนรวย

00:03:01.672 --> 00:03:03.960
ซึ่งถูกสงสัยว่ากำลังพยายาม
จะวางระเบิดสถานีตำรวจ

00:03:03.960 --> 00:03:05.627
ดีกว่าเป็นคนยากจน

00:03:05.675 --> 00:03:08.332
ที่ต้องสงสัยในเรื่องที่เบากว่านี้มากๆ

NOTE Paragraph

00:03:08.356 --> 00:03:10.931
ขอยกสักหนึ่งตัวอย่าง
จากงานของผมในปัจจุบัน

00:03:11.309 --> 00:03:14.559
ขณะนี้ผมกำลังทำงานอยู่ที่
องค์กรสิทธิพลเมือง ในดีซี

00:03:14.583 --> 00:03:16.915
ที่ชื่อว่า "ความเป็นธรรมที่เท่าเทียม
ภายใต้กฎหมาย"

00:03:16.939 --> 00:03:19.848
ขอเริ่มด้วยการตั้งคำถามกับทุกท่าน

00:03:19.872 --> 00:03:22.859
กี่ท่านครับ ที่เคยได้รับใบสั่งจากการ
จอดรถในที่ห้ามจอด

00:03:22.883 --> 00:03:24.047
ยกมือครับ

00:03:24.095 --> 00:03:26.041
ใช่ เหมือนผมเลยครับ

00:03:26.041 --> 00:03:27.374
และตอนที่ผมต้องจ่ายค่าปรับ

00:03:27.398 --> 00:03:29.429
ก็รู้สึกหงุดหงิด รู้สึกแย่

00:03:29.453 --> 00:03:31.369
แต่ก็ผมจ่ายค่าปรับ และใช้ชีวิตต่อไป

00:03:31.393 --> 00:03:34.084
ผมคิดว่า ท่านทั้งหลายส่วนใหญ่
ก็จ่ายค่าปรับไปเช่นกัน

00:03:34.616 --> 00:03:38.903
แต่สมมติว่า คุณไม่มีเงินจ่ายค่าปรับ
ตามใบสั่ง

00:03:38.927 --> 00:03:42.097
และครอบครัวคุณก็ไม่มีเงินจ่ายด้วย
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

NOTE Paragraph

00:03:42.121 --> 00:03:45.112
สิ่งหนึ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น
ตามหลักกฎหมาย ก็คือ

00:03:45.136 --> 00:03:47.240
คุณไม่ควรถูกจับและขัง

00:03:47.264 --> 00:03:49.360
เพียงเพราะคุณไม่สามารถจ่ายค่าปรับได้

00:03:49.384 --> 00:03:51.188
ผิดกฎหมายรัฐบาลกลางสหรัฐฯเลยนะครับ

00:03:51.212 --> 00:03:54.140
แต่นั่นกลับเป็นสิ่งที่รัฐบาลท้องถิ่น
ทั่วประเทศกำลังทำอยู่

00:03:54.164 --> 00:03:55.321
กับประชาชนที่ยากจน

00:03:55.345 --> 00:03:58.265
และมีหลายคดีที่องค์กร 
"ความเป็นธรรมฯ" รับผิดชอบ

00:03:58.289 --> 00:04:00.742
ตั้งเป้าโจมตีการใช้คุกไว้ขังลูกหนี้แบบนี้

NOTE Paragraph

00:04:01.771 --> 00:04:04.492
คดีหนึ่งของเรา มีจำเลยเป็น
เมืองเฟอร์กูสัน รัฐมิสซูรี

00:04:04.516 --> 00:04:06.340
ผมรู้ว่า เมื่อพูดถึงเฟอร์กูสัน

00:04:06.364 --> 00:04:08.462
หลายๆท่านจะคิดถึงตำรวจที่ใช้ความรุนแรง

00:04:08.486 --> 00:04:10.773
แต่วันนี้ผมจะพูดในมุมที่ต่างออกไป

00:04:10.797 --> 00:04:14.263
ในเรื่องเกี่ยวกับตำรวจและประชาชน

00:04:14.287 --> 00:04:17.821
ตำรวจเฟอร์กูสันออกหมายจับโดยเฉลี่ย
มากกว่า 2 หมาย

00:04:17.845 --> 00:04:19.852
ต่อคนต่อปี

00:04:19.876 --> 00:04:22.124
ส่วนใหญ่เหตุที่ออกคือ
การไม่จ่ายค่าปรับให้ศาล

00:04:22.996 --> 00:04:27.019
เมื่อผมลองนึกว่า จะรู้สึกยังไง
หากทุกครั้งที่ออกจากบ้าน

00:04:27.043 --> 00:04:30.143
มีโอกาสเสมอที่ตำรวจจะเทียบ
ทะเบียนรถผมกับฐานข้อมูล

00:04:30.167 --> 00:04:31.858
พอเห็นหมายจับเพราะไม่จ่ายค่าปรับ

00:04:31.882 --> 00:04:34.012
ตำรวจก็จะจับผมเหมือนที่ดีซี

00:04:34.036 --> 00:04:35.953
แล้วก็เอาผมไปขังคุก

00:04:35.977 --> 00:04:37.611
แค่คิดก็รู้สึกแย่แล้ว

NOTE Paragraph

00:04:38.838 --> 00:04:41.994
ผมได้พบหลายคนในเฟอร์กูสัน
ที่เคยมีประสบการณ์นี้

00:04:42.018 --> 00:04:43.805
และก็ฟังเรื่องของพวกเขา

00:04:43.829 --> 00:04:45.197
ในเรือนจำเมืองเฟอร์กูสัน

00:04:45.221 --> 00:04:48.330
ในแต่ละห้องขังเล็กๆ 
จะมีเตียงสองชั้นกับโถส้วม

00:04:48.354 --> 00:04:50.656
แต่พวกเขาจะขังคนสี่คน
ในแต่ละห้อง

00:04:50.680 --> 00:04:53.795
ดังนั้นจึงมีสองคนนอนบนเตียง ส่วนอีกสองคน
นอนบนพื้นห้อง

00:04:53.819 --> 00:04:56.746
แต่คนหนึ่งไม่มีที่พอนอน 
เว้นแต่ถัดจากโถส้วมสกปรกนั้น

00:04:56.770 --> 00:04:57.930
ซึ่งไม่เคยถูกทำความสะอาด

00:04:57.954 --> 00:05:00.117
จริงๆแล้ว ห้องขังทั้งห้อง
ไม่เคยถูกทำความสะอาด

00:05:00.141 --> 00:05:03.696
ดังนั้นทั้งพื้นและผนังห้อง
จึงมีแต่คราบเลือดและน้ำมูก

00:05:04.088 --> 00:05:05.238
ไม่มีน้ำที่จะดื่ม

00:05:05.262 --> 00:05:07.966
ยกเว้นน้ำที่ไหลจากหัวก๊อก
ที่เชื่อมต่อกับโถส้วม

00:05:07.990 --> 00:05:09.710
น้ำดูสกปรก รสชาติก็สกปรก

00:05:09.734 --> 00:05:11.249
อาหารไม่เคยได้กินอิ่ม

00:05:11.273 --> 00:05:12.821
ไม่เคยได้อาบน้ำ

00:05:12.845 --> 00:05:15.635
ผู้หญิงมีประจำเดือนโดยไม่มีผ้าอนามัย

00:05:15.659 --> 00:05:17.353
คนเจ็บป่วยไม่ได้รับการดูแล

00:05:17.377 --> 00:05:19.557
เมื่อผมถามหญิงคนหนึ่ง
ถึงการดูแลทางการแพทย์

00:05:19.605 --> 00:05:22.000
เธอหัวเราะ และบอกว่า "ไม่ ไม่มีหรอก

00:05:22.000 --> 00:05:25.145
เรื่องเดียวที่ผู้คุมจะใส่ใจคุณ
คือ เรื่องเซ็กส์"

NOTE Paragraph

00:05:25.838 --> 00:05:28.558
ครับ พวกเขาพาลูกหนี้มาที่นี่ 
และบอกว่า

00:05:28.582 --> 00:05:32.118
"เราจะไม่ปล่อยแกออกไปหรอก 
จนกว่าจะจ่ายหนี้ครบ"

00:05:32.142 --> 00:05:34.772
และถ้าคุณจ่ายได้ -- ถ้าคุณติดต่อ
คนในครอบครัวได้

00:05:34.796 --> 00:05:36.937
คนที่หาเงินมาได้สักทางแล้วล่ะก็

00:05:36.961 --> 00:05:38.354
บางทีคุณอาจได้ปล่อยตัวออกมา

00:05:38.378 --> 00:05:40.537
ถ้ามีเงินพอ คุณก็ได้ออกมา

00:05:40.561 --> 00:05:43.879
แต่ถ้าเงินไม่พอ คุณก็ต้องถูกขัง 
หลายวัน หลายสัปดาห์

00:05:43.903 --> 00:05:46.689
และทุกวันผู้คุมก็จะมาที่ห้องขัง

00:05:46.713 --> 00:05:50.100
และต่อรองกับลูกหนี้
เกี่ยวกับค่าไถ่อิสรภาพในวันนั้น

00:05:50.625 --> 00:05:54.747
คุณจะถูกขังจนถึงจุดหนึ่ง
ที่พื้นที่คุกถูกใช้จนเต็ม

00:05:54.771 --> 00:05:56.721
และพวกเขาอยากเคลียร์ให้คนใหม่เข้ามา

00:05:56.745 --> 00:05:58.306
ณ จุดนั้น พวกเขาก็จะคิดว่า

00:05:58.330 --> 00:06:01.085
"ดูท่าแล้วคนนี้ไม่น่าหาเงินมาได้

00:06:01.109 --> 00:06:02.969
แต่คนใหม่น่าจะมีปัญญากว่า"

00:06:02.993 --> 00:06:05.971
คุณออกไป คนใหม่เข้ามา 
และกลไกก็เคลื่อนไปแบบนั้น

NOTE Paragraph

00:06:05.995 --> 00:06:08.021
ผมพบชายคนหนึ่ง

00:06:08.045 --> 00:06:12.312
ซึ่งเมื่อเก้าปีก่อน ถูกจับเรื่อง
ทำตัวเป็นขอทานในร้านวอลกรีนส์

00:06:12.336 --> 00:06:16.392
เขาไม่มีเงินจ่ายค่าปรับและค่าธรรมเนียมศาล
จากคดีนั้น

00:06:16.416 --> 00:06:19.412
ตอนที่ยังอายุน้อย
เขารอดชีวิตจากไฟไหม้บ้านมาได้

00:06:19.436 --> 00:06:22.409
โดยกระโจนออกมาจากหน้าต่าง
บ้านชั้นที่สามเพื่อหนีไฟ

00:06:22.433 --> 00:06:24.634
แต่การโดดลงมาทำให้
เขาได้รับบาดเจ็บที่สมอง

00:06:24.658 --> 00:06:27.093
และหลายส่วนในร่างกาย
รวมทั้งขาของเขา

00:06:27.117 --> 00:06:28.276
เขาจึงทำงานไม่ได้

00:06:28.300 --> 00:06:30.802
และต้องพึ่งเงินประกันสังคม
เพื่ออยู่รอด

00:06:30.826 --> 00:06:32.512
เมื่อผมพบเขาในห้องพัก

00:06:32.536 --> 00:06:35.415
เขาไม่มีของมีค่า --
ไม่มีกระทั่งอาหารในตู้เย็น

00:06:35.439 --> 00:06:36.604
เขาจึงหิวตลอดเวลา

00:06:36.628 --> 00:06:40.107
เขาไม่มีของมีค่าในห้องเลย
ยกเว้นกระดาษแข็งแผ่นเล็กๆ

00:06:40.131 --> 00:06:42.369
ที่เขาเขียนชื่อลูกๆของตัวเองไว้


00:06:42.389 --> 00:06:44.961
เขาทะนุถนอมกระดาษแผ่นนี้มาก
และดีใจที่ได้ให้ผมดู

00:06:44.991 --> 00:06:48.141
แต่เขาจ่ายค่าปรับและค่าธรรมเนียมศาลไม่ได้
เพราะเขาไม่มีอะไรจะจ่าย

00:06:48.175 --> 00:06:51.541
ตลอดเก้าปีที่ผ่านมา
เขาถูกจับมาแล้ว 13 ครั้ง

00:06:51.565 --> 00:06:55.896
และถูกขังมาแล้วทั้งสิ้น 130 วัน 
จากข้อหาในครั้งนั้น

00:06:56.659 --> 00:06:59.707
ซึ่งมีครั้งหนึ่งที่ขังนานถึง 45 วัน

00:06:59.731 --> 00:07:04.137
นึกดูนะครับ เท่ากับตั้งแต่ตอนนี้
ไปจนถึงสักวันในเดือนมิถุนายน

00:07:04.161 --> 00:07:06.957
ในสถานที่ซึ่งผมเพิ่งบรรยาย
ไปเมื่อครู่นี้

NOTE Paragraph

00:07:08.640 --> 00:07:12.721
เขาเล่าถึงการพยายามฆ่าตัวตาย
ทุกครั้งที่เห็นในคุกเฟอร์กูสัน

00:07:12.721 --> 00:07:14.994
เล่าถึงตอนที่ชายคนหนึ่งพบวิธี
ที่จะแขวนคอตัวเอง

00:07:15.018 --> 00:07:16.678
แต่ไกลเกินกว่านักโทษอื่นจะช่วยได้

00:07:16.726 --> 00:07:19.888
คนอื่นจึงได้แต่ตะโกน ตะโกน และก็ตะโกน

00:07:19.888 --> 00:07:21.628
พยายามให้ผู้คุมหันมาสนใจ

00:07:21.652 --> 00:07:23.645
เพื่อให้ลงมาดู และตัดเชือกเอาตัวลงมา

00:07:23.669 --> 00:07:27.105
เขาเล่าว่า ผู้คุมใช้เวลากว่าห้านาที
กว่าจะตอบสนอง

00:07:27.129 --> 00:07:29.397
แต่กว่าจะมาถึง ชายคนนั้นก็หมดสติไปแล้ว

00:07:29.421 --> 00:07:32.592
ผู้คุมจึงเรียกเจ้าหน้าที่กู้ชีพมา
เจ้าหน้าที่ก็ไปที่ห้องขัง

00:07:32.616 --> 00:07:33.948
และบอกว่า "เขาไม่เป็นอะไร"

00:07:33.972 --> 00:07:36.176
แล้วก็ทิ้งชายคนนั้นไว้ที่เดิม

00:07:36.200 --> 00:07:39.494
ผมได้ฟังเรื่องแบบนี้หลายครั้ง
และก็ไม่ควรประหลาดใจนัก

00:07:39.518 --> 00:07:43.070
เพราะการฆ่าตัวตาย เป็นเหตุสำคัญเดียว
ของการตายในคุกท้องถิ่นของเรา

00:07:43.852 --> 00:07:46.839
เรื่องนี้เกี่ยวโยงกับการไม่มีบริการ
ดูแลสุขภาพจิตในคุกของเรา

NOTE Paragraph

00:07:46.863 --> 00:07:50.783
ผมได้พบหญิงคนหนึ่ง เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว
ดูแลลูกสามคน ทำงานได้ชั่วโมงละเจ็ดดอลลาร์

00:07:50.807 --> 00:07:53.599
เธอต้องพึ่งพาแสตมป์อาหาร เพื่อเลี้ยงตัวเอง
และลูกๆ

00:07:54.108 --> 00:07:55.652
เมื่อประมาณสิบปีก่อน

00:07:55.676 --> 00:07:59.441
เธอถูกใบสั่งจราจรมา 2-3 ใบ
และโดนข้อหาลักทรัพย์ที่ไม่รุนแรง

00:07:59.465 --> 00:08:02.233
เธอไม่มีเงินจ่ายค่าปรับ
และค่าธรรมเนียมในคดีเหล่านั้น

00:08:02.726 --> 00:08:06.226
ตั้งแต่นั้น เธอเข้าคุกเพราะข้อหาพวกนั้น
มาประมาณ 10 ครั้งแล้ว

00:08:06.250 --> 00:08:08.533
แต่เธอเป็นโรคจิตเภท
และโรคอารมณ์แปรปรวนสองขั้ว

00:08:08.557 --> 00:08:10.708
และเธอต้องกินยาทุกวัน

00:08:10.732 --> 00:08:13.770
เธอไม่มีทางได้กินยาเหล่านั้น
ในคุกเฟอร์กูสัน

00:08:13.794 --> 00:08:16.010
เพราะไม่มีใครได้กินยาประจำตัว

00:08:16.034 --> 00:08:20.060
เธอเล่าให้ฟังว่า การที่ต้องอยู่ในกรงขัง
นานสองอาทิตย์ มันเป็นยังไง

00:08:20.084 --> 00:08:23.637
ต้องทนเห็นภาพหลอนคนและเงาดำ
และได้ยินเสียงต่างๆ

00:08:23.661 --> 00:08:26.255
เธอร้องขอยาที่จะปัดเป่าอาการทั้งหมด

00:08:26.279 --> 00:08:27.649
แต่คำร้องขอถูกเพิกเฉย

00:08:28.370 --> 00:08:30.216
ซึ่งก็ไม่ได้ผิดปกติอะไร

00:08:30.240 --> 00:08:33.765
ผู้หญิง 30% ในคุกของเรานั้น
ป่วยทางจิตอย่างหนัก

00:08:33.789 --> 00:08:34.945
เหมือนกับหญิงคนนี้

00:08:34.969 --> 00:08:39.486
แต่มีแค่เพียง 1 ใน 6 เท่านั้น 
ที่ได้รับการรักษาระหว่างอยู่ในคุก

NOTE Paragraph

00:08:39.510 --> 00:08:43.335
ผมได้ฟังเรื่องทั้งหมด
เกี่ยวกับสภาพคุกอันน่ารังเกียจ

00:08:43.359 --> 00:08:45.557
ที่เมืองเฟอร์กูสันเอาไว้ใช้ขังลูกหนี้

00:08:45.581 --> 00:08:47.874
แต่เมื่อผมได้ไปเห็นของจริง

00:08:47.898 --> 00:08:49.852
จากการไปเรือนจำเฟอร์กูสัน

00:08:49.876 --> 00:08:51.916
ผมไม่แน่ใจว่า ผมคาดว่าจะเห็นอะไร

00:08:51.940 --> 00:08:53.894
แต่ผมไม่ได้คาดว่าจะเห็นภาพนี้

00:08:54.495 --> 00:08:56.334
ภาพของสถานที่ราชการธรรมดา

00:08:56.358 --> 00:08:58.814
ซึ่งอาจจะเป็นที่ทำการไปรษณีย์
หรือโรงเรียนก็ได้

00:08:58.838 --> 00:09:02.530
มันเตือนใจผมว่ามาตรการกรรโชก
ที่ผิดกฎหมายเหล่านี้

00:09:02.554 --> 00:09:04.642
ไม่ได้หลบซ่อนในเงามืดที่ไหนเลย

00:09:04.666 --> 00:09:07.382
แต่กลับทำโดยเปิดเผย 
โดยเจ้าหน้าที่รัฐของเรา

00:09:07.406 --> 00:09:09.106
นี่เป็นประเด็นนโยบายสาธารณะ

00:09:09.130 --> 00:09:11.969
และทำให้ผมระลึกว่า
การขังคนเพราะความจน

00:09:11.993 --> 00:09:14.201
แม้จะมิใช่เพราะเหตุไม่มีเงินจ่ายค่าปรับ

00:09:14.225 --> 00:09:17.146
มีตำแหน่งที่ชัดเจนและเป็นศูนย์กลาง
ในระบบความยุติธรรมของเรา

NOTE Paragraph

00:09:17.818 --> 00:09:20.030
สิ่งที่ผมคิดในใจคือ
นโยบายการประกันตัวของเรา

00:09:20.054 --> 00:09:22.606
ในระบบของเรา การตัดสินว่าคุณจะถูกขัง
หรือเป็นอิสระ

00:09:22.630 --> 00:09:25.760
ในระหว่างพิจารณา ไม่ได้ขึ้นกับว่า
คุณอันตรายแค่ไหน

00:09:25.784 --> 00:09:28.032
หรือคุณมีความเสี่ยงที่จะหนี 
มากน้อยแค่ไหน

00:09:28.056 --> 00:09:31.142
แต่ขึ้นกับว่าคุณมีเงิน
จ่ายค่าประกันตัวหรือไม่

00:09:31.166 --> 00:09:33.878
บิล คอสบี ซึ่งศาลตั้งวงเงินประกันไว้
ที่หนึ่งล้านดอลลาร์

00:09:33.902 --> 00:09:37.362
เซ็นเช็คจ่ายได้ทันที 
และไม่ต้องอยู่ในห้องขังแม้วินาทีเดียว

00:09:37.386 --> 00:09:39.118
แต่ แซนดรา แบลนด์ ซึ่งตายในคุก

00:09:39.142 --> 00:09:43.140
ต้องถูกขังเพียงเพราะว่าครอบครัว
หาเงิน 500 ดอลลาร์ มาวางศาลไม่ได้

00:09:43.164 --> 00:09:46.551
ที่จริงแล้วมีคนอย่าง แซนดร้า แบลนด์ 
ครึ่งล้านคนอยู่ทั่วประเทศ --

00:09:46.575 --> 00:09:48.841
คน 500,000 คนซึ่งติดคุกในขณะนี้

00:09:48.865 --> 00:09:51.526
ต้องถูกขังเพียงเพราะ
ไม่มีเงินประกันตัว

NOTE Paragraph

00:09:51.550 --> 00:09:54.607
เราถูกพร่ำบอกว่า
เรือนจำเป็นที่สำหรับอาชญากร

00:09:54.631 --> 00:09:56.644
แต่ถ้าดูตามสถิติแล้ว ไม่ใช่เลย

00:09:56.668 --> 00:10:00.969
มี 3 คนในทุกๆ 5 คนในคุกขณะนี้
ต้องถูกขังระหว่างพิจารณา

00:10:00.993 --> 00:10:03.175
พวกเขายังไม่ได้ถูกตัดสินว่า
กระทำความผิดใดๆ

00:10:03.199 --> 00:10:05.710
พวกเขาไม่ได้รับสารภาพว่าทำผิดข้อหาใด

00:10:06.351 --> 00:10:07.695
และที่นี่เอง ในซานฟรานซิสโก

00:10:07.719 --> 00:10:11.109
85 % ของผู้ต้องขังในคุกของเรา
ในซานฟรานซิสโก

00:10:11.133 --> 00:10:12.877
เป็นผู้ต้องขังระหว่างพิจารณา

00:10:12.901 --> 00:10:16.286
ซึ่งหมายความว่า ซานฟรานซิสโก
กำลังใช้เงินราว 80 ล้านดอลลาร์

00:10:16.310 --> 00:10:17.480
ทุกๆปี

00:10:17.504 --> 00:10:19.220
ในการขังระหว่างพิจารณา

NOTE Paragraph

00:10:21.240 --> 00:10:25.659
คนเหล่านี้ต้องอยู่ในคุกเพียงเพราะ
ไม่มีเงินประกันตัว

00:10:25.683 --> 00:10:27.929
ทั้งที่โดนข้อหาเล็กน้อยมาก

00:10:27.953 --> 00:10:31.336
ขนาดที่ระยะเวลาที่ต้องติดคุก
ในระหว่างพิจารณา

00:10:31.360 --> 00:10:34.412
นานกว่าโทษจำคุกตามคำพิพากษา
หากผิดจริงเสียอีก

00:10:34.436 --> 00:10:36.704
ซึ่งก็แปลว่า พวกเขาจะได้
ออกจากคุกเร็วขึ้นแน่

00:10:36.728 --> 00:10:38.012
เพียงแค่รับสารภาพ

00:10:38.036 --> 00:10:39.595
ดังนั้นทางเลือกที่มีก็คือ

00:10:39.619 --> 00:10:42.492
เราควรจะอยู่ในที่น่ากลัวนี้ต่อ

00:10:42.516 --> 00:10:44.626
อยู่ไกลจากครอบครัวและคนที่ต้องดูแล

00:10:44.650 --> 00:10:47.127
และแทบจะฟันธงได้เลยว่า
ต้องตกงานแน่

00:10:47.151 --> 00:10:48.772
เพื่อสู้คดีหรือไม่

00:10:48.796 --> 00:10:52.365
หรือจะรับสารภาพในข้อหา
ที่อัยการชงมา และไปให้พ้นจากที่นี่

00:10:52.389 --> 00:10:55.324
ณ จุดนี้ พวกเขาเป็นแค่
ผู้ต้องขังระหว่างพิจารณา ไม่ใช่อาชญากร

00:10:55.348 --> 00:10:58.240
แต่พอรับสารภาพ
เรากลับเรียกพวกเขาว่าอาชญากร

00:10:58.264 --> 00:11:01.644
ทั้งที่คนรวยไม่มีทางเจอเหตุการณ์แบบนี้ 


00:11:01.668 --> 00:11:04.542
เพราะคนรวยจะได้ประกันตัวออกไป

NOTE Paragraph

00:11:04.566 --> 00:11:06.656
ถึงตรงนี้ คุณอาจจะสงสัยว่า

00:11:06.680 --> 00:11:09.474
"นายคนนี้ต้องมาพูดสร้างแรงบันดาลใจ
แล้วนี่พล่ามอะไรอยู่ --

NOTE Paragraph

00:11:09.498 --> 00:11:10.658
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:11:10.682 --> 00:11:13.488
"เรื่องนี้น่าหดหู่ใจเหลือเกิน
ฉันต้องการเงินคืน"

NOTE Paragraph

00:11:13.512 --> 00:11:14.718
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:11:14.742 --> 00:11:17.141
แต่ในความเป็นจริงแล้ว

00:11:17.165 --> 00:11:21.555
ผมคิดว่า การพูดเรื่องการขังคนจนนั้น 
หดหู่ใจน้อยกว่าเรื่องอื่นมาก

00:11:21.579 --> 00:11:24.015
เพราะผมคิดว่า หากเราไม่พูดถึงปัญหาเหล่านี้

00:11:24.039 --> 00:11:26.440
และถ้าเราไม่เปลี่ยนความคิด
เรื่องคุกไปด้วยพร้อมกัน

00:11:26.464 --> 00:11:27.968
ในบั้นปลายชีวิตของเราทุกคน

00:11:27.992 --> 00:11:31.123
เราจะยังคงมีคุกที่เต็มไปด้วยคนจน 
ซึ่งไม่ควรจะอยู่ที่นั่น

00:11:31.147 --> 00:11:32.701
นั่นต่างหากที่ทำให้ผมหดหู่ใจ

00:11:32.725 --> 00:11:36.149
แต่ที่น่าตื่นเต้นสำหรับผม คือ
เรื่องเหล่านี้สามารถดลใจเรา

00:11:36.173 --> 00:11:38.216
ให้คิดถึงการจำคุกในแง่มุมที่ต่างออกไป

00:11:38.240 --> 00:11:41.611
ไม่ใช่นโยบายที่ฟังแห้งแล้ง
อย่าง "การจำคุกมวลหมู่ประชาชน"

00:11:41.635 --> 00:11:43.621
หรือ "การลงโทษจำเลยในคดีไม่ร้ายแรง"

00:11:43.645 --> 00:11:44.811
แต่ในแง่ความเป็นมนุษย์

NOTE Paragraph

00:11:44.835 --> 00:11:49.420
เมื่อเราจับมนุษย์ไปไว้ในกรง
นานหลายวัน หลายสัปดาห์ หรือหลายเดือน

00:11:49.444 --> 00:11:50.888
หรือกระทั่งเป็นปีๆ

00:11:50.912 --> 00:11:53.261
เรากำลังทำอะไรต่อจิตใจ
และร่างกายของคนคนนั้น

00:11:53.285 --> 00:11:56.043
ต้องตกอยู่ใต้เงื่อนไขใด 
เราถึงจะเต็มใจยอมทำเรื่องแบบนั้น

00:11:56.569 --> 00:11:59.375
ดังนั้น แม้แค่เริ่มต้นกับพวกเรา
ไม่กี่ร้อยคนในห้องนี้

00:11:59.399 --> 00:12:02.443
เราก็อาจมุ่งมั่นนึกถึงการคุมขัง
ในแง่มุมที่ต่างออกไปได้

00:12:02.467 --> 00:12:05.947
แล้วเราก็จะแก้ไขความคุ้นชิน 
ที่ผมพูดถึงไปก่อนหน้านี้ได้

NOTE Paragraph

00:12:05.971 --> 00:12:09.009
ถ้าผมจะฝากอะไรก็ตามในวันนี้
หวังว่าจะเป็นความคิด

00:12:09.033 --> 00:12:11.465
ว่าหากเราอยากให้สิ่งใด
เปลี่ยนแปลงตั้งแต่รากฐาน --

00:12:11.489 --> 00:12:14.769
ไม่ใช่แค่เพื่อปฏิรูปนโยบายประกันตัว
ค่าปรับและค่าธรรมเนียม

00:12:14.793 --> 00:12:17.846
แต่เพื่อให้มั่นใจได้ว่า
นโยบายใหม่ใดๆ ที่จะมาแทนที่

00:12:17.870 --> 00:12:20.921
จะต้องไม่ลงโทษคนยากจนและคนชายขอบ 


00:12:20.945 --> 00:12:22.577
หากเราอยากเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้

00:12:22.601 --> 00:12:25.126
การเปลี่ยนแปลงในกระบวนคิด
คือสิ่งที่เราทุกคนต้องทำ


NOTE Paragraph

00:12:25.150 --> 00:12:26.334
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:12:26.358 --> 00:12:30.028
(เสียงปรบมือ)