1
00:00:00,760 --> 00:00:02,735
จะเป็นยังไงล่ะถ้าพืชต่าง ๆ ของเรา

2
00:00:02,760 --> 00:00:05,456
สามารถรับรู้ระดับสารพิษในดิน

3
00:00:05,480 --> 00:00:08,520
แล้วแสดงระดับสารพิษผ่านทางสีใบของมันได้

4
00:00:09,680 --> 00:00:13,000
จะเป็นยังไงล่ะถ้าพืชเหล่านี้สามารถ
ลดสารพิษพวกนั้นที่อยู่ในดินได้ด้วย

5
00:00:14,560 --> 00:00:16,656
แล้วจะเป็นยังไงล่ะถ้าพืชเหล่านั้น

6
00:00:16,680 --> 00:00:18,536
สามารถงอกบรรจุภัณฑ์ของตัวเองได้

7
00:00:18,560 --> 00:00:21,136
หรือถูกออกแบบให้เก็บเกี่ยวได้

8
00:00:21,160 --> 00:00:23,416
ด้วยเครื่องจักรที่เจ้าของเครื่อง
จดสิทธิบัตรไว้เท่านั้นล่ะ

9
00:00:23,440 --> 00:00:25,336
จะเป็นยังไงล่ะถ้าการออกแบบทางชีววิทยา

10
00:00:25,360 --> 00:00:28,896
ถูกขับเคลื่อนด้วยความต้องการ
สินค้าที่ผลิตออกมาครั้งละมาก ๆ

11
00:00:28,920 --> 00:00:30,520
โลกแบบนั้นจะเป็นยังไงนะ

12
00:00:31,240 --> 00:00:35,256
ฉันชื่อ แอนนี่ ฉันเป็นนักออกแบบ
และนักวิจัยที่ MIT Media Lab

13
00:00:35,280 --> 00:00:39,416
ที่ที่ฉันเองเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม Design Fiction
ที่ค่อนข้างใหม่และมีเอกลักษณ์

14
00:00:39,440 --> 00:00:43,536
ที่ที่พวกเราอยู่ ณ จุดกึ่งกลางระหว่างนิยาย
วิทยาศาสตร์กับข้อเท็จจริงทางวิทยาศาสตร์

15
00:00:43,560 --> 00:00:47,696
และที่ MIT ฉันก็โชคดีที่ได้พบปะ
และใช้เวลาร่วมกับนักวิทยาศาสตร์คนอื่น ๆ

16
00:00:47,720 --> 00:00:49,696
และได้ศึกษาศาสตร์ล้ำสมัยในทุก ๆ แขนง

17
00:00:49,720 --> 00:00:52,096
อย่างเช่น ประสาทชีววิทยาสังเคราะห์

18
00:00:52,120 --> 00:00:54,136
ปัญญาประดิษฐ์ ชีวิตประดิษฐ์

19
00:00:54,160 --> 00:00:55,896
และทุก ๆ เรื่องในนั้นที่เกี่ยวข้อง

20
00:00:55,920 --> 00:00:59,736
และตลอดทั่วทั้งรั้วมหาวิทยาลัยนั้น
ก็มีนักวิทยาศาสตร์ฉลาดล้ำมากมาย

21
00:00:59,760 --> 00:01:03,256
ที่คอยตั้งคำถามทำนองว่า 
"ฉันจะทำให้โลกนี้ดีขึ้นได้อย่างไร"

22
00:01:03,280 --> 00:01:06,176
และหนึ่งในคำถามที่กลุ่มของฉัน
ชอบถามก็คือ "อะไรดีกว่ากัน"

23
00:01:06,200 --> 00:01:08,296
อะไรดีกว่าสำหรับฉัน สำหรับคุณ

24
00:01:08,320 --> 00:01:10,456
สำหรับผู้หญิงผิวขาว 
สำหรับผู้ชายที่เป็นเกย์

25
00:01:10,480 --> 00:01:12,976
สำหรับทหารผ่านศึก
สำหรับเด็กพิการที่ใช้อวัยวะเทียม

26
00:01:13,000 --> 00:01:15,056
เทคโนโลยีนั้นไม่เคยเป็นกลาง

27
00:01:15,080 --> 00:01:16,736
มันร่างความเป็นจริงขึ้นมา

28
00:01:16,760 --> 00:01:18,536
และสะท้อนบริบทนั้น ๆ

29
00:01:18,560 --> 00:01:22,296
คุณพอจะนึกภาพออกไหมว่ามันจะเป็นยังไง
กับสมดุลชีวิตการทำงานที่ออฟฟิศของคุณ

30
00:01:22,320 --> 00:01:24,496
ถ้าสิ่งเหล่านี้ได้กลายเป็น
ปัญหาปกติในวันแรก

31
00:01:24,520 --> 00:01:25,936
(เสียงหัวเราะ)

32
00:01:25,960 --> 00:01:28,216
ฉันเชื่อว่ามันเป็นหน้าที่ของ
ศิลปินและนักออกแบบ

33
00:01:28,240 --> 00:01:30,376
ที่จะต้องคอยถามคำถามสำคัญ ๆ

34
00:01:30,400 --> 00:01:32,816
ศิลปะคือการมองเห็นและการรู้สึกถึงอนาคต

35
00:01:32,840 --> 00:01:35,296
และตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลา
อันน่าตื่นเต้นที่จะเป็นนักออกแบบ

36
00:01:35,320 --> 00:01:37,456
เพราะอุปกรณ์ใหม่ ๆ มากมาย
เริ่มเพียบพร้อมมากขึ้น

37
00:01:37,480 --> 00:01:39,056
ยกตัวอย่างเช่น ชีววิทยาสังเคราะห์

38
00:01:39,080 --> 00:01:41,976
พยายามหาทางทำให้ชีววิทยา
เป็นปัญหาทางการออกแบบอย่างหนึ่ง

39
00:01:42,000 --> 00:01:43,536
และในช่วงของการพัฒนาต่าง ๆ เหล่านี้

40
00:01:43,560 --> 00:01:46,496
ที่ห้องทดลองก็มีคำถามว่า 
อะไรคือหน้าที่และความรับผิดชอบ

41
00:01:46,520 --> 00:01:50,856
ของศิลปิน นักออกแบบ 
นักวิทยาศาสตร์ หรือนักธุรกิจล่ะ

42
00:01:50,880 --> 00:01:52,416
อะไรคือผลกระทบที่ตามมา

43
00:01:52,440 --> 00:01:55,176
ของชีววิทยาสังเคราะห์ การดัดแปลงพันธุกรรม

44
00:01:55,200 --> 00:01:59,816
และผลกระทบเหล่านั้นจะเปลี่ยนมุมมอง
ของเราต่อความเป็นมนุษย์ได้อย่างไร

45
00:01:59,840 --> 00:02:03,136
อะไรคือผลกระทบของมัน
ต่อสังคม ต่อวิวัฒนาการ

46
00:02:03,160 --> 00:02:05,736
และอะไรคือสิ่งที่ต้องเดิมพันในเกม ๆ นี้

47
00:02:05,760 --> 00:02:08,976
งานวิจัยด้านการออกแบบเพื่ออนาคต
ที่ฉันทำอยู่ในขณะนี้

48
00:02:09,000 --> 00:02:10,416
เล่นกับชีววิทยาสังเคราะห์

49
00:02:10,440 --> 00:02:13,456
แต่เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ผลักดัน
ออกมาด้วยอารมณ์ที่มากขึ้น

50
00:02:13,480 --> 00:02:16,256
ฉันจึงหมกมุ่นกับเรื่องการรับกลิ่น
ในฐานะของพื้นที่ในการออกแบบ

51
00:02:16,280 --> 00:02:19,096
และงานวิจัยนี้ก็เกิดขึ้นมาจากแนวคิดที่ว่า

52
00:02:19,120 --> 00:02:22,896
มันจะเป็นยังไงนะถ้าเราสามารถ
ถ่ายเซลฟีกลิ่นได้ แบบสเมลฟี่น่ะ (smelfie)

53
00:02:22,920 --> 00:02:24,376
(เสียงหัวเราะ)

54
00:02:24,400 --> 00:02:27,136
มันจะเป็นยังไงนะถ้าเราสามารถ
เก็บกลิ่นตัวตามธรรมชาติของเรา

55
00:02:27,160 --> 00:02:29,216
แล้วส่งไปให้คนที่เรารักได้

56
00:02:29,240 --> 00:02:33,016
แปลกแต่จริง ฉันไปเจอมาว่านี่เป็นธรรมเนียม
อย่างหนึ่งของออสเตรียในช่วงศตวรรษที่ 19

57
00:02:33,040 --> 00:02:35,656
ซึ่งคู่รักที่ดูใจกันอยู่นั้นจะ
หนีบแอปเปิ้ลชิ้นหนึ่ง

58
00:02:35,680 --> 00:02:38,256
ไว้ข้างใต้รักแร้ของพวกเขาในขณะเต้นรำ

59
00:02:38,280 --> 00:02:39,816
และในตอนจบของงานนั้น

60
00:02:39,840 --> 00:02:43,216
ฝ่ายหญิงจะให้แอปเปิ้ลที่หนีบไว้
กับผู้ชายคนที่เธอชอบมากที่สุด

61
00:02:43,240 --> 00:02:45,416
และถ้าเขารู้สึกแบบเดียวกับเธอ

62
00:02:45,440 --> 00:02:47,376
เขาก็จะยัดแอปเปิ้ลเหม็น ๆ นั้นเข้าปากไป

63
00:02:47,400 --> 00:02:50,520
(เสียงหัวเราะ)

64
00:02:51,680 --> 00:02:54,976
เป็นที่รู้กันว่า นโปเลียนนั้นเขียน
จดหมายรักมากมายไปหาโฌเซฟีน

65
00:02:55,000 --> 00:02:59,256
แต่ว่าบางทีหนึ่งในจดหมายที่เป็นที่จดจำมาก
ที่สุดอาจเป็นข้อความสั้น ๆ สุดเร่งเร้านี้:

66
00:02:59,280 --> 00:03:01,496
"จะถึงบ้านในสามวัน ไม่ต้องอาบน้ำนะ"

67
00:03:01,520 --> 00:03:03,576
(เสียงหัวเราะ)

68
00:03:03,600 --> 00:03:05,760
ทั้งนโปเลียนและโฌเซฟีน
ต่างโปรดปรานดอกไวโอเล็ต

69
00:03:07,320 --> 00:03:09,456
โฌเซฟีนฉีดน้ำหอมกลิ่นไวโอเล็ต

70
00:03:09,480 --> 00:03:11,296
ถือดอกไวโอเล็ตในวันแต่งงานของเธอกับเขา

71
00:03:11,320 --> 00:03:13,335
และนโปเลียนเองก็ส่ง
ช่อดอกไวโอเล็ตไปให้เธอ

72
00:03:13,359 --> 00:03:14,896
ทุก ๆ ปีในวันครบรอบวันแต่งงาน

73
00:03:14,920 --> 00:03:16,496
เมื่อโฌเซฟีนเสียชีวิตลง

74
00:03:16,520 --> 00:03:18,096
เขาได้ปลูกต้นไวโอเล็ตไว้ที่หลุมศพเธอ

75
00:03:18,120 --> 00:03:19,936
และก่อนที่เขาจะถูกเนรเทศ

76
00:03:19,960 --> 00:03:22,096
เขาได้กลับไปที่หลุมศพนั้น

77
00:03:22,120 --> 00:03:24,776
เด็ดดอกไม้บางดอก แล้วเก็บมันไว้
ในสร้อยล็อคเก็ตอันหนึ่ง

78
00:03:24,800 --> 00:03:26,536
และใส่มันจนวาระสุดท้ายของเขา

79
00:03:26,560 --> 00:03:28,096
ฉันพบว่ามันสะเทือนอารมณ์มากทีเดียว

80
00:03:28,120 --> 00:03:32,016
ฉันสงสัยว่า ฉันจะดัดแปลงดอกไวโอเล็ต
ให้มีกลิ่นเหมือนกับโฌเซฟีนได้หรือไม่

81
00:03:32,040 --> 00:03:33,696
มันจะเป็นยังไง ถ้าไม่ว่าเมื่อใดก็ตาม

82
00:03:33,720 --> 00:03:35,296
ที่คุณไปเยี่ยมหลุมศพเธอ

83
00:03:35,320 --> 00:03:38,576
คุณจะได้กลิ่นของโฌเซฟีนในแบบเดียว
กับตอนที่นโปเลียนหลงรักเธอ

84
00:03:38,600 --> 00:03:41,016
เราจะสามารถออกแบบวิธีไว้ทุกข์แบบใหม่

85
00:03:41,040 --> 00:03:43,136
รวมถึงพิธีรำลึกแบบใหม่ได้รึเปล่า

86
00:03:43,160 --> 00:03:45,856
ยังไงซะ เราก็ตัดต่อพันธุกรรม
ของพืชผลต่าง ๆ

87
00:03:45,880 --> 00:03:48,016
เพื่อให้ทำกำไรได้สูงสุดอยู่แล้วนี่

88
00:03:48,040 --> 00:03:50,176
ไม่ว่าจะพืชผลที่ทนต่อการขนส่ง

89
00:03:50,200 --> 00:03:52,136
พืชผลที่เก็บได้นาน ๆ

90
00:03:52,160 --> 00:03:54,616
พืชผลที่มีรสหวานแต่ไล่แมลง

91
00:03:54,640 --> 00:03:58,056
ที่ในบางครั้งก็ต้องแลกมาด้วย
คุณค่าทางโภชนาการที่ลดลง

92
00:03:58,080 --> 00:04:02,656
เราจะใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีเดียวกันนี้ 
เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ทางอารมณ์ได้หรือเปล่า

93
00:04:02,680 --> 00:04:03,976
ฉะนั้น ที่ห้องแล็บของฉันในตอนนี้

94
00:04:04,000 --> 00:04:07,296
ฉันจึงทำวิจัยอยู่ว่าอะไรทำให้
มนุษย์มีกลิ่นเฉพาะในแบบของมนุษย์

95
00:04:07,320 --> 00:04:09,936
และปรากฏว่ามันค่อนข้างซับซ้อนเลยทีเดียว

96
00:04:09,960 --> 00:04:13,176
ปัจจัยต่าง ๆ อย่างเช่น อาหารที่กิน 
ยาต่าง ๆ รูปแบบการใช้ชีวิต

97
00:04:13,200 --> 00:04:15,216
ล้วนส่งผลต่อกลิ่นตัวของคุณ

98
00:04:15,240 --> 00:04:17,776
และฉันก็พบว่าจริง ๆ แล้ว
เหงื่อส่วนใหญ่นั้นไร้กลิ่น

99
00:04:17,800 --> 00:04:19,935
แต่เป็นเพราะแบคทีเรียและจุลินทรีย์ต่างหาก

100
00:04:19,959 --> 00:04:23,696
ที่ส่งผลต่อกลิ่นตัวของคุณ 
อารมณ์ของคุณ อัตลักษณ์ของคุณ

101
00:04:23,720 --> 00:04:25,336
และอื่น ๆ อีกมากมาย

102
00:04:25,360 --> 00:04:27,656
และยังมีโมเลกุลอีกมากมาย
ในทุกรูปแบบที่คุณปล่อยออกมา

103
00:04:27,680 --> 00:04:29,960
แต่ทว่าเราสามารถรับรู้ได้
ผ่านทางจิตใต้สำนึกเท่านั้น

104
00:04:31,120 --> 00:04:33,456
ดังนั้นฉันจึงจำแนกและเก็บสะสม

105
00:04:33,480 --> 00:04:35,656
แบคทีเรียจากบริเวณต่าง ๆ 
บนร่างกายของฉัน

106
00:04:35,680 --> 00:04:37,656
หลังจากได้พูดคุยกับ
นักวิทย์คนหนึ่ง เราก็คิดว่า

107
00:04:37,680 --> 00:04:39,376
บางทีส่วนผสมที่สมบูรณ์แบบของตัวฉัน

108
00:04:39,400 --> 00:04:43,376
คือ กระดูกไหปลาร้า 10%
ใต้วงแขน 30%

109
00:04:43,400 --> 00:04:45,696
จุดซ่อนเร้นอีก 40% และอื่น ๆ

110
00:04:45,720 --> 00:04:48,776
และในบางครั้ง ฉันก็ให้นักวิจัย
จากห้องแล็บอื่น ๆ

111
00:04:48,800 --> 00:04:50,456
ดมตัวอย่างกลิ่นของตัวฉัน

112
00:04:50,480 --> 00:04:53,656
และมันก็เป็นเรื่องน่าสนใจที่
ได้รู้ว่ากลิ่นของตัวเองเป็นอย่างไร

113
00:04:53,680 --> 00:04:56,496
เมื่อสูดดมภายนอกร่างกายของฉัน

114
00:04:56,520 --> 00:04:58,096
ฉันได้รับคำตอบมากมาย อย่างเช่น

115
00:04:58,120 --> 00:05:00,576
กลิ่นเหมือนดอกไม้ เหมือนไก่

116
00:05:00,600 --> 00:05:01,816
เหมือนคอร์นเฟลก

117
00:05:01,840 --> 00:05:03,296
หรือเหมือนเนื้อย่างรมควัน

118
00:05:03,320 --> 00:05:05,216
(เสียงหัวเราะ)

119
00:05:05,240 --> 00:05:08,856
ในขณะเดียวกัน ฉันก็ได้
ปลูกพืชกินแมลงกลุ่มหนึ่ง

120
00:05:08,880 --> 00:05:12,536
เพื่อดูความสามารถในการปล่อยกลิ่น
คล้ายเนื้อหนังเพื่อล่อเหยื่อ

121
00:05:12,560 --> 00:05:15,376
เพื่อพยายาม แบบว่าสร้าง
ความสัมพันธ์แบบพึ่งพาอาศัยกัน

122
00:05:15,400 --> 00:05:18,320
ระหว่างแบคทีเรียบนตัวของฉัน
กับพืชกินแมลงชนิดนี้

123
00:05:19,520 --> 00:05:22,176
แล้วก็มีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้น
ฉันอยู่ในบาร์แห่งหนึ่งใน MIT

124
00:05:22,200 --> 00:05:24,496
และฉันก็กำลังคุยกับนักวิทยาศาสตร์

125
00:05:24,520 --> 00:05:26,896
ที่บังเอิญเป็นทั้งนักเคมี
และนักพฤษศาสตร์

126
00:05:26,920 --> 00:05:28,816
และฉันก็เล่าเรื่องงานวิจัย
ของฉันให้เขาฟัง

127
00:05:28,840 --> 00:05:31,976
แล้วเขาก็ตอบแบบว่า "อืม นี่มันดูเหมือน
พฤกษศาสตร์สำหรับผู้หญิงขี้เหงาเลยนะ"

128
00:05:32,000 --> 00:05:35,016
(เสียงหัวเราะ)

129
00:05:35,040 --> 00:05:37,936
ฉันตอบอย่างไม่รีรอว่า "โอเค"

130
00:05:37,960 --> 00:05:39,176
ฉันท้าเขาว่า

131
00:05:39,200 --> 00:05:42,496
"เราสามารถสร้างต้นพืชที่รักฉันตอบได้ไหม"

132
00:05:42,520 --> 00:05:45,976
และเพราะอะไรสักอย่าง
เขาก็ตอบว่า "ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ"

133
00:05:46,000 --> 00:05:48,936
ดังนั้น เราจึงเริ่มด้วยคำถามที่ว่า
เราสามารถสร้างพืชที่เบนเข้าหาตัวฉัน

134
00:05:48,960 --> 00:05:50,416
ราวกับว่าฉันเป็นดวงอาทิตย์ได้ไหม

135
00:05:50,440 --> 00:05:54,376
ฉะนั้น เราจึงศึกษากลไกของพืช 
อย่างเช่น การเบนตามแสง (phototropism)

136
00:05:54,400 --> 00:05:56,576
ซึ่งเป็นกลไกที่ทำให้พืช
เบนเข้าหาดวงอาทิตย์

137
00:05:56,600 --> 00:05:58,576
ด้วยการสร้างฮอร์โมนพวกออกซิน

138
00:05:58,600 --> 00:06:01,256
ที่ทำให้เซลล์ยืดตัวตามยาว
ในด้านที่มีร่มเงา

139
00:06:01,280 --> 00:06:03,416
และในตอนนี้ฉันก็กำลัง
สร้างลิปสติกชุดหนึ่ง

140
00:06:03,440 --> 00:06:05,256
ที่ถูกนำไปแช่ไว้ในสารเคมีจำพวกหนึ่ง

141
00:06:05,280 --> 00:06:08,936
ที่ทำให้ฉันสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับต้นพืชได้
ด้วยคุณสมบัติเฉพาะทางเคมีของมัน

142
00:06:08,960 --> 00:06:12,376
ลิปสติกที่ทำให้ต้นพืช
โตขึ้นในที่ ๆ ฉันจูบ

143
00:06:12,400 --> 00:06:15,136
และทำให้ดอกไม้เบ่งบานขึ้น
เมื่อฉันจูบไปที่ดอกตูม

144
00:06:15,160 --> 00:06:17,936
และในระหว่างที่ทำการวิจัยเหล่านี้อยู่

145
00:06:17,960 --> 00:06:19,376
ฉันก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า

146
00:06:19,400 --> 00:06:21,096
เราจะนิยามธรรมชาติอย่างไร

147
00:06:21,120 --> 00:06:24,656
เราจะนิยามอย่างไรในเมื่อเราสามารถ
ปรับเปลี่ยนคุณสมบัติของมันได้

148
00:06:24,680 --> 00:06:26,096
และเราควรทำแบบนั้นเมื่อไร

149
00:06:26,120 --> 00:06:29,816
เราควรใช้มันเพื่อทำกำไร 
หรือเพื่อประโยชน์ใช้สอย

150
00:06:29,840 --> 00:06:31,536
เราสามารถใช้มันเพื่อ
ผลลัพธ์ทางอารมณ์ได้ไหม

151
00:06:31,560 --> 00:06:35,136
เราสามารถใช้เทคโนโลยีชีวภาพเพื่อสร้างผลงาน
ที่เร้าอารมณ์ได้แบบดนตรีหรือไม่

152
00:06:35,160 --> 00:06:37,056
อะไรคือจุดต่อระหว่างวิทยาศาสตร์

153
00:06:37,080 --> 00:06:39,920
และความสามารถของมัน
ในการเล่นกับความรู้สึกของเรา

154
00:06:40,640 --> 00:06:44,416
มันคือวาทกรรมทางการออกแบบอันโด่งดัง
ที่กล่าวว่า "การใช้งานนั้นมาก่อนรูปแบบ"

155
00:06:44,440 --> 00:06:48,496
ที่ในตอนนี้อยู่ ณ จุดกึ่งกลางระหว่าง 
ศาสตร์ การออกแบบ และศิลป์

156
00:06:48,520 --> 00:06:49,736
ฉันจึงได้มีโอกาสถามว่า

157
00:06:49,760 --> 00:06:51,216
หรือว่าเรื่องเล่าบ่งบอกข้อเท็จจริงล่ะ

158
00:06:51,240 --> 00:06:53,296
ห้องแล็บวิจัยและพัฒนาแบบนั้น
จะมีหน้าตาแบบไหนกัน

159
00:06:53,320 --> 00:06:55,936
แล้วเราจะถามคำถาม
แบบไหนไปด้วยกัน

160
00:06:55,960 --> 00:06:58,296
เรามักมองว่าเทคโนโลยีคือคำตอบ

161
00:06:58,320 --> 00:06:59,856
แต่ในฐานะที่เป็นศิลปินและนักออกแบบ

162
00:06:59,880 --> 00:07:02,376
ฉันอยากจะถามว่า "แล้วคำถามนั้นคืออะไรล่ะ"

163
00:07:02,400 --> 00:07:03,616
ขอบคุณค่ะ

164
00:07:03,640 --> 00:07:07,000
(เสียงปรบมือ)