1
00:00:01,061 --> 00:00:05,708
Pomówmy o czymś, czego
cały czas używacie: o funkcjach.

2
00:00:05,808 --> 00:00:09,440
Używając poleceń
„rect”, „fill” czy „text”,

3
00:00:09,540 --> 00:00:14,674
przywołujecie funkcje,
a one rysują to, co każecie.

4
00:00:14,774 --> 00:00:16,136
Czym jest funkcja?

5
00:00:16,236 --> 00:00:19,944
To seria poleceń,
które zebraliśmy i nazwaliśmy,

6
00:00:20,044 --> 00:00:23,682
żeby później wiele razy
korzystać z tego zestawu.

7
00:00:23,782 --> 00:00:26,131
Weźmy polecenie „rect”. Jak działa?

8
00:00:26,231 --> 00:00:28,419
Rysuje cztery linie.

9
00:00:28,519 --> 00:00:31,414
Moglibyśmy to osiągnąć,
używając funkcji „line”.

10
00:00:31,514 --> 00:00:33,922
I mamy prostokąt.

11
00:00:34,022 --> 00:00:39,006
Ale chcemy rysować prostokąt
wiele razy,

12
00:00:39,106 --> 00:00:42,327
a kiepsko byłoby
za każdym razem obliczać,

13
00:00:42,427 --> 00:00:45,206
jak narysować linię od rogu
do rogu.

14
00:00:45,306 --> 00:00:47,992
Ułożyliśmy więc funkcję „rect”,

15
00:00:48,092 --> 00:00:50,708
która robi to samo,

16
00:00:50,808 --> 00:00:54,540
co tamte cztery wiersze programu,
ale trzeba mniej zachodu.

17
00:00:54,640 --> 00:00:56,745
Super!

18
00:00:56,845 --> 00:00:59,641
To jedna z funkcji, która działa

19
00:00:59,741 --> 00:01:02,248
we wszystkich programach
w Khan Academy.

20
00:01:02,348 --> 00:01:05,242
Możecie też tworzyć własne funkcje,

21
00:01:05,343 --> 00:01:07,335
do swoich programów.

22
00:01:07,435 --> 00:01:10,746
Powiedzmy, że piszemy program

23
00:01:10,846 --> 00:01:13,873
i chcemy wiele razy
rysować Winstona.

24
00:01:13,973 --> 00:01:16,744
Żeby opowiedzieć historię jego życia

25
00:01:16,844 --> 00:01:19,940
i pokazać go w każdym etapie.

26
00:01:20,040 --> 00:01:23,354
Program możemy zacząć tak:

27
00:01:23,454 --> 00:01:28,508
Zmienne „faceX” i „faceY”
określą środek twarzy.

28
00:01:28,608 --> 00:01:32,621
Względem tego środka
narysujemy oczy i usta.

29
00:01:32,721 --> 00:01:34,572
Na razie program widzi kod

30
00:01:34,672 --> 00:01:37,538
niebędący w żadnej funkcji,
więc go uruchamia.

31
00:01:37,638 --> 00:01:39,769
Tylko raz.

32
00:01:39,869 --> 00:01:43,112
Zróbmy z tego funkcję.

33
00:01:43,212 --> 00:01:49,010
Postąpimy podobnie jak przy
określaniu zmiennej. Bo to robimy!

34
00:01:49,110 --> 00:01:52,144
Piszemy „var drawWinston”.

35
00:01:52,244 --> 00:01:54,234
Nadajemy nazwę, opisową,

36
00:01:54,334 --> 00:01:59,106
wstawiamy „=”, ale zamiast
pisać liczbę lub ciąg znaków,

37
00:01:59,206 --> 00:02:02,709
wpiszemy „function”
(nie pomylcie się!).

38
00:02:02,809 --> 00:02:05,843
Dalej - puste nawiasy,

39
00:02:05,943 --> 00:02:08,274
otwieramy klamrę,

40
00:02:08,357 --> 00:02:10,697
zamykamy ją i wstawiamy średnik.

41
00:02:10,797 --> 00:02:14,792
Teraz umieśćmy wszystko,

42
00:02:14,892 --> 00:02:18,729
co chcemy mieć w funkcji,
między klamrami.

43
00:02:18,829 --> 00:02:21,725
Weźmiemy cały ten kod,

44
00:02:21,825 --> 00:02:26,392
umieścimy go w funkcji i już!

45
00:02:26,492 --> 00:02:30,292
Mamy teraz zmienną,
która zawiera funkcję.

46
00:02:30,392 --> 00:02:33,914
Nadaliśmy nazwę
temu fragmentowi kodu,

47
00:02:34,014 --> 00:02:37,397
żeby w każdej chwili
móc powiedzieć programowi:

48
00:02:37,497 --> 00:02:40,191
„znajdź fragment
o tej nazwie i uruchom!”.

49
00:02:40,291 --> 00:02:42,977
Tę część będzie można
wiele razy wykorzystywać.

50
00:02:43,551 --> 00:02:46,592
Tylko że nie ma już Winstona!

51
00:02:46,692 --> 00:02:48,890
Straciliśmy go! Gdzie jest?

52
00:02:48,990 --> 00:02:52,930
Umieszczając to w funkcji,

53
00:02:53,030 --> 00:02:55,900
powiedzieliśmy programowi:
„Tu jest kod,

54
00:02:56,000 --> 00:03:00,301
który masz uruchamiać później,
ale tylko kiedy ci każę”.

55
00:03:00,401 --> 00:03:03,379
Musimy nakazać to programowi,

56
00:03:03,479 --> 00:03:06,304
czyli przywołać funkcję.

57
00:03:06,404 --> 00:03:09,193
Jak w przypadku elipsy,
prostokąta i prostej.

58
00:03:09,293 --> 00:03:13,432
Piszemy nazwę funkcji
„drawWinston”,

59
00:03:13,532 --> 00:03:15,808
dalej nawiasy,

60
00:03:15,908 --> 00:03:19,067
oczywiście średnik i już!

61
00:03:19,167 --> 00:03:20,583
Mamy Winstona!

62
00:03:20,683 --> 00:03:24,106
Moim zdaniem to super,
ale waszym - może nie,

63
00:03:24,206 --> 00:03:26,829
bo tylko kazaliśmy programowi

64
00:03:26,929 --> 00:03:29,964
zrobić to, co już zrobił. Głupio!

65
00:03:30,064 --> 00:03:32,750
W funkcjach chodzi
właśnie o powtarzanie.

66
00:03:32,850 --> 00:03:34,468
Zróbmy to.

67
00:03:34,568 --> 00:03:40,783
Możemy kopiować i wklejać
tę funkcję raz po raz.

68
00:03:40,883 --> 00:03:43,802
Ale wygląda to tak samo.

69
00:03:43,902 --> 00:03:45,752
Cóż... Udało się,

70
00:03:45,852 --> 00:03:48,120
program rysuje wielu Winstonów,

71
00:03:48,220 --> 00:03:50,999
ale w jednym miejscu.

72
00:03:51,099 --> 00:03:54,064
Gdybyśmy mieli rentgen w oczach,

73
00:03:54,164 --> 00:03:58,141
zobaczylibyśmy trzech Winstonów,
ale ja rentgena w oczach nie mam.

74
00:03:58,241 --> 00:03:59,799
(Nie wiem, jak wy!).

75
00:03:59,899 --> 00:04:03,173
Drobna modyfikacja w funkcji

76
00:04:03,273 --> 00:04:04,443
zaraz to zmieni.

77
00:04:04,543 --> 00:04:08,663
Współrzędne „faceX” i „faceY”
to zawsze 202 i 208.

78
00:04:08,763 --> 00:04:11,571
Zmienimy to, używając
funkcji „random()”.

79
00:04:11,671 --> 00:04:14,630
Określmy przedział od 50 do 350.

80
00:04:14,730 --> 00:04:16,841
Funkcja wygeneruje liczbę losową

81
00:04:16,942 --> 00:04:18,862
i możemy zrobić to samo tutaj...

82
00:04:18,962 --> 00:04:23,045
Przy każdym przywołaniu funkcja
generuje nową liczbę losową.

83
00:04:23,023 --> 00:04:26,106
Wciskamy „restart”
i mamy losowych Winstonów.

84
00:04:26,206 --> 00:04:27,847
Super!

85
00:04:29,817 --> 00:04:31,268
Moim zdaniem to świetne.

86
00:04:31,368 --> 00:04:34,506
Gdyby nie funkcja, musielibyśmy
dużo programować.

87
00:04:34,606 --> 00:04:36,740
Trzy razy więcej!

88
00:04:37,970 --> 00:04:40,750
Ale nie jest jeszcze idealnie,

89
00:04:40,850 --> 00:04:43,194
bo nie chcemy
losowych Winstonów.

90
00:04:43,294 --> 00:04:46,817
Chcemy ustawiać Winstona
w konkretnych miejscach.

91
00:04:46,917 --> 00:04:50,021
W następnym filmiku
pomówimy o parametrach funkcji.

92
00:04:50,121 --> 00:04:54,130
I będziecie mogli
właśnie to robić!