1 00:00:00,737 --> 00:00:03,166 มนุษย์เราแบ่งผู้คนรอบตัวใส่กล่องต่างๆ 2 00:00:03,166 --> 00:00:04,983 ตั้งแต่วินาทีแรกที่เราพบกัน 3 00:00:04,983 --> 00:00:08,053 คนคนนี้อันตรายหรือเปล่า? น่าสนใจไหม? 4 00:00:08,053 --> 00:00:11,319 เหมาะสมที่จะเป็นคู่ของเราหรือเปล่า? หรือจะเป็นโอกาสในการติดต่องานไหม? 5 00:00:11,319 --> 00:00:13,853 เราทำการสอบสวนเล็กๆ เมื่อเราพบกัน 6 00:00:13,853 --> 00:00:16,020 เพื่อทำประวัติของพวกเขาในหัวเรา 7 00:00:16,020 --> 00:00:17,537 คุณชื่ออะไร? มาจากที่ไหน? 8 00:00:17,537 --> 00:00:20,898 อายุเท่าใหร่? ทำอาชีพอะไร? 9 00:00:20,898 --> 00:00:23,699 แล้วเราก็ถามลึกลงไปถึงเรื่องส่วนตัว 10 00:00:23,699 --> 00:00:26,847 คุณเคยป่วย เป็นโรคอะไรมารึเปล่า? 11 00:00:26,847 --> 00:00:28,834 เคยหย่ามั้ย? 12 00:00:28,834 --> 00:00:32,280 คุณมีกลิ่นปากรึเปล่า ในระหว่างที่ตอบคำถามอยู่นี่ 13 00:00:32,280 --> 00:00:33,997 คุณสนใจเรื่องอะไร? คุณสนใจใคร? 14 00:00:33,997 --> 00:00:35,863 คุณชอบมีสัมพันธ์กับคนเพศไหน? 15 00:00:35,863 --> 00:00:38,293 ฉันเข้าใจ 16 00:00:38,293 --> 00:00:40,045 เราถูกโปรแกรมทางพันธุกรรมกำหนดไว้ 17 00:00:40,045 --> 00:00:42,429 ให้ตามหาผู้คนที่มีลักษณะเหมือนกับเรา 18 00:00:42,429 --> 00:00:44,614 เราเริ่มสร้างกลุ่มของตัวเองทันทีที่เราโตพอ 19 00:00:44,614 --> 00:00:46,547 ที่จะรู้ว่าความรู้สึกของการได้รับการยอมรับเป็นอย่างไร 20 00:00:46,547 --> 00:00:48,897 เราผูกพันกันด้วยทุกสิ่งที่เราจะสัมพันธ์กันได้ 21 00:00:48,897 --> 00:00:54,349 ความชอบด้านดนตรี เชื้อชาติ เพศ หรือแม้แต่ละแวกบ้านที่เราโตมา 22 00:00:54,349 --> 00:01:01,237 เรามองหาสภาพแวดล้อมที่ขับเน้นความชอบของเรา 23 00:01:01,237 --> 00:01:03,698 แต่ว่าก็ว่าเหอะ บางครั้งคำถามธรรมดาว่า คุณทำงานอะไร? 24 00:01:03,698 --> 00:01:05,658 อาจทำให้เรารู้สึกว่า เค้ากำลังเปิดกล่องใบเล็กจิ๋ว 25 00:01:05,658 --> 00:01:07,187 แล้วขอให้คุณยัดตัวของคุณลงในนั้น 26 00:01:07,187 --> 00:01:10,754 เพราะการแบ่งประเภทแบบนั้น ฉันพบว่า เป็นขอบเขตที่แคบเกินไป 27 00:01:10,754 --> 00:01:12,638 กล่องเหล่านั้นแคบเกินไป 28 00:01:12,638 --> 00:01:14,755 และสิ่งนั้นก็อาจเป็นเรื่องอันตรายได้ 29 00:01:14,755 --> 00:01:16,536 ดังนั้น เพื่อทำความรู้จัก และปฏิเสธข้อจำกัดต่างๆเกี่ยวกับฉัน 30 00:01:16,536 --> 00:01:18,138 ก่อนที่เราจะลงลึกกันต่อไป 31 00:01:18,138 --> 00:01:21,123 ฉันเติบโตขึ้นมาในสิ่งแวดล้อมที่ได้รับการปกป้องจากขนบ 32 00:01:21,123 --> 00:01:25,069 ฉันถูกเลี้ยงดูมา ในแมนฮัตตัน ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 33 00:01:25,069 --> 00:01:28,964 ห่างจากศูนย์กลางของดนตรีแนวพังค์ ไปสองช่วงตึก 34 00:01:28,964 --> 00:01:31,054 ฉันได้รับการปกป้องจากความเชื่อที่ไม่มีเหตุผลทั้งหลาย 35 00:01:31,054 --> 00:01:35,154 และจากข้อจำกัดทางสังคมต่างๆ ที่มีอยู่ในการเลี้ยงดูเด็กในสังคมเคร่งศาสนา 36 00:01:35,154 --> 00:01:38,575 ในแถบที่ฉันโตมา ถ้าคุณไม่ใช่นางโชว์ หรือ นักคิดหัวสมัยใหม่ 37 00:01:38,575 --> 00:01:40,703 หรือนักแสดง อะไรซักอย่างแล้วล่ะก็ 38 00:01:40,703 --> 00:01:42,687 คุณเป็นตัวประหลาด 39 00:01:42,687 --> 00:01:43,970 (หัวเราะ) 40 00:01:43,970 --> 00:01:46,055 มันเป็นการเลี้ยงดูที่ผิดไปจากขนบ 41 00:01:46,055 --> 00:01:48,566 แต่ในฐานะที่เป็นเด็กนิวยอรค์ 42 00:01:48,566 --> 00:01:50,537 คุณจะเรียนรู้ที่จะเชื่อสัญชาติญาณของตัวเอง 43 00:01:50,537 --> 00:01:53,470 คุณเรียนรู้ที่จะทำตามความคิดของคุณ 44 00:01:53,470 --> 00:01:56,709 เพราะงั้น ตอนหกขวบ ฉันจึงตัดสินใจที่จะเป็นเด็กผู้ชาย 45 00:01:56,709 --> 00:02:00,176 ฉันไปโรงเรียนวันหนึ่ง แล้วคนอื่นๆ ไม่ยอมให้ฉันเล่นบาสเก็ตบอลกับพวกเขา 46 00:02:00,176 --> 00:02:01,609 พวกเขาบอกว่า ไม่ให้ผู้หญิงเล่นหรอก 47 00:02:01,609 --> 00:02:03,019 เพราะงั้น ฉันจึงกลับบ้าน โกนหัว 48 00:02:03,019 --> 00:02:05,641 แล้วก็กลับมาในวันรุ่งขึ้น แล้วบอกว่า "ฉันเป็นผู้ชาย" 49 00:02:05,641 --> 00:02:06,655 ใครจะไปรู้ ใช่ไหม 50 00:02:06,655 --> 00:02:10,468 ตอนคุณอายุหกขวบ คุณอาจจะสามารถทำแบบนั้นได้ 51 00:02:10,468 --> 00:02:14,101 ฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันเป็นเด็กผู้หญิง แล้วพวกเขาก็ไม่รู้ 52 00:02:14,101 --> 00:02:16,743 ฉันเก็บความลับไว้ได้ เป็นเวลาแปดปี 53 00:02:16,743 --> 00:02:20,910 นี่คือภาพของฉันตอนฉันอายุสิบเอ็ด 54 00:02:20,910 --> 00:02:22,421 ฉันเล้นเป็นเด็กผู้ชายชื่อ วอลเตอร์ 55 00:02:22,421 --> 00:02:24,610 ในหนังเรื่อง "จูเลียน โป" 56 00:02:24,610 --> 00:02:28,044 เป็นเด็กข้างถนนที่เดินตาม คอยกวนใจ คริสเตียน สเลเตอร์ 57 00:02:28,044 --> 00:02:30,094 เห็นมั้ย ฉันเป็นนักแสดงเด็กด้วย 58 00:02:30,094 --> 00:02:32,776 ซึ่งทำให้มีชั้นของการแสดงมาปกคลุม ตัวตนของฉันเพิ่มขึ้นไปอีก 59 00:02:32,776 --> 00:02:38,864 เพราะไม่มีใครรู้ว่า ที่จริงแล้วฉันเป็นเด็กผู้หญิงที่เล่นเป็นเด็กผู้ชาย 60 00:02:38,864 --> 00:02:41,980 อันที่จริง ไม่มีใครในชีวิตฉันตอนนั้น รู้เลยว่าฉันเป็นผู้หญิง 61 00:02:41,980 --> 00:02:44,296 คุณครู หรือเพื่อนที่โรงเรียนก็ไม่รู้ 62 00:02:44,296 --> 00:02:46,148 ผู้กำกับที่ฉันทำงานด้วยก็ไม่รู้ 63 00:02:46,148 --> 00:02:48,413 เด็กคนอื่นๆ มักจะเดินเข้ามาหาฉันในห้องเรียน 64 00:02:48,413 --> 00:02:50,647 แล้วก็จับคอฉันเพื่อหาลูกกระเดือก 65 00:02:50,647 --> 00:02:53,996 หรือจับเป้ากางเกงเพื่อเช็คดู 66 00:02:53,996 --> 00:02:56,357 เวลาเข้าห้องน้ำ ฉันจะหันรองเท้ากลับในห้องน้ำ 67 00:02:56,357 --> 00:02:58,912 เพื่อให้ดูเหมือนว่าฉันกำลังยืนฉี่อยู่ 68 00:02:58,912 --> 00:03:00,980 เวลาไปนอนบ้านเพื่อน ฉันจะหวาดผวา 69 00:03:00,980 --> 00:03:03,364 พยายามบอกพวกเด็กผู้หญิงว่า พวกเธอไม่ควรจะจูบฉันหรอก 70 00:03:03,364 --> 00:03:05,096 โดยไม่เปิดเผยว่าฉันเป็นผู้หญิง 71 00:03:05,096 --> 00:03:07,148 ทั้งนี้ทั้งนั้น เป็นเรื่องจำเป็นที่ฉันจะต้องบอกว่า 72 00:03:07,148 --> 00:03:10,997 ฉันไม่ได้รังเกียจร่างกาย หรืออวัยวะเพศของฉัน 73 00:03:10,997 --> 00:03:12,764 ฉันไม่ได้รู้สึกว่าฉันอยู่ในร่างที่ไม่ใช่ 74 00:03:12,764 --> 00:03:14,796 ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังแสดงบทบาทหนึ่งอยู่ 75 00:03:14,796 --> 00:03:18,623 ฉันคงไม่ผ่านคุณสมบัติการเป็นคนข้ามเพศหรอก 76 00:03:18,623 --> 00:03:20,869 ถ้าครอบครัวของฉันเป็นพวกที่เชื่อในการบำบัดเรื่องเหล่านี้ 77 00:03:20,869 --> 00:03:22,592 พวกเขาก็คงวินิจฉัยฉันไปแล้ว 78 00:03:22,592 --> 00:03:24,378 ว่าเป็นอะไรประมาณ ภาวะสับสนทางเพศ 79 00:03:24,378 --> 00:03:26,781 แล้วก็ให้ฮอร์โมนฉัน เพื่อเลื่อนวัยเจริญพันธุ์ออกไป 80 00:03:26,781 --> 00:03:27,665 แต่ในกรณีของฉัน 81 00:03:27,665 --> 00:03:29,380 ฉันก็แค่ตื่นขึ้นมาวันนึง ตอนฉันอายุสิบสี่ 82 00:03:29,380 --> 00:03:31,963 แล้วตัดสินใจว่า ฉันอยากจะเป็นผู้หญิงละ 83 00:03:31,963 --> 00:03:34,963 ฉันเข้าสู่วัยสาว แต่ฉันไม่รู้เลยว่า การเป็นผู้หญิงคืออะไร 84 00:03:34,963 --> 00:03:38,588 ฉันพร้อมที่จะค้นหาคำตอบว่า ฉันเป็นใครกันแน่ 85 00:03:38,588 --> 00:03:40,993 เมื่อเด็กคนหนึ่งทำแบบที่ฉันทำ 86 00:03:40,993 --> 00:03:42,829 พวกเขาไม่ได้จำเป็นจะต้องพูดมันออกมา ใช่ไหม 87 00:03:42,829 --> 00:03:45,090 ก็ไม่มีใครถึงกับประหลาดใจหรอกนะ 88 00:03:45,090 --> 00:03:48,834 (หัวเราะ) 89 00:03:48,834 --> 00:03:53,297 แต่พ่อแม่ไม่ได้ถามฉัน ให้ระบุว่าฉันเป็นอะไร 90 00:03:53,297 --> 00:03:55,163 ตอนฉันอายุสิบห้า ฉันโทรหาพ่อ 91 00:03:55,163 --> 00:03:56,863 เพื่อบอกว่า ฉันตกหลุมรัก 92 00:03:56,863 --> 00:03:59,163 มันเป็นสิ่งสุดท้ายในความคิดของพวกเราทั้งสองฝ่าย 93 00:03:59,163 --> 00:04:00,779 ที่จะคุยกันถึงผลลัพธ์ 94 00:04:00,779 --> 00:04:03,197 ของความจริงที่ว่า รักครั้งแรกของฉันเป็นผู้หญิง 95 00:04:03,197 --> 00:04:05,479 สามปีต่อมา ตอนที่ฉันตกหลุมรักผู้ชาย 96 00:04:05,479 --> 00:04:08,063 พ่อกับแม่ของฉันก็ไม่ได้เห็นว่ามันแปลกหรืออะไร 97 00:04:08,063 --> 00:04:11,446 เห็นไหมคะว่า นี่เป็นข้อดีอย่างนึงของการโตมานอกขนบ 98 00:04:11,446 --> 00:04:13,480 ที่ฉันไม่ได้ถูกขอให้ ให้คำจำกัดความเกี่ยวกับตัวเอง 99 00:04:13,480 --> 00:04:15,827 ไม่ว่าจะเป็นอะไร ตอนไหน 100 00:04:15,827 --> 00:04:19,646 ฉันได้รับอนุญาตให้เป็นฉัน เติบโต และเปลี่ยนแปลงไปในทุกขณะ 101 00:04:19,646 --> 00:04:22,691 เมื่อสี่ หรือเกือบห้าปีก่อน 102 00:04:22,691 --> 00:04:26,006 ข้อเสนอที่ 8 ซึ่งเป็นการถกเถึยงครั้งใหญ่ เกี่ยวกับความเท่าเทียมกันด้านการแต่งงาน 103 00:04:26,006 --> 00:04:27,981 ได้ทำให้เกิดความสับสนมากมายในประเทศนี้ 104 00:04:27,981 --> 00:04:30,592 ตอนนั้น การแต่งงานไม่ใช่เรื่องอะไรที่ 105 00:04:30,592 --> 00:04:31,725 ฉันจะใช้เวลาคิดถึงมันเท่าไหร่นัก 106 00:04:31,725 --> 00:04:34,531 แต่ฉันกลับประหลาดใจกับการที่ อเมริกา 107 00:04:34,531 --> 00:04:36,596 ประเทศซึ่งมีสถิติอันมัวหมองเรื่องสิทธิพลเมือง 108 00:04:36,596 --> 00:04:39,212 จะย้อนรอยความผิดตัวเองได้อย่างโจ่งแจ้งขนาดนี้ 109 00:04:39,212 --> 00:04:41,180 และฉันจำได้ว่า ฉันดูการถกกันเรื่องนี้ในโทรทัศน์ 110 00:04:41,180 --> 00:04:42,981 แล้วก็คิดว่ามันช่างน่าสนใจอะไรเช่นนี้ 111 00:04:42,981 --> 00:04:46,012 ที่การแบ่งเขตการปกครอง และ เขตสังฆมณฑล 112 00:04:46,012 --> 00:04:49,631 เป็นสิ่งที่แบ่งแยก และสร้างขอบเขตต่างๆขึ้นในประเทศนี้ 113 00:04:49,631 --> 00:04:51,213 ระหว่างพื้นที่ที่ผู้คนเชื่อ 114 00:04:51,213 --> 00:04:52,998 และพื้นที่ๆผู้คนไม่เชื่อ 115 00:04:52,998 --> 00:04:59,246 แล้วการถกกันนั้นก็ได้สร้างขอบเขตรอบๆตัวฉันด้วย 116 00:04:59,246 --> 00:05:02,364 เพราะถ้านี่เป็นการทำสงครามระหว่างสองฝ่าย 117 00:05:02,364 --> 00:05:05,145 ฉันก็กลายเป็นฝ่ายรักร่วมเพศ โดยอัตโนมัติ 118 00:05:05,145 --> 00:05:08,331 เพราะฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ 119 00:05:08,331 --> 00:05:11,580 ในตอนนั้น ฉันพึ่งจะโผล่ขึ้นมา 120 00:05:11,580 --> 00:05:15,497 จากช่วงเวลาแปดปี ที่ฉันสับสนเกี่ยวกับตัวตนของตัวเอง 121 00:05:15,497 --> 00:05:17,330 เส้นทางที่เริ่มจากการเป็นเด็กผู้ชาย 122 00:05:17,330 --> 00:05:20,552 กลายเป็นเด็กผู้หญิงประหลาด ที่ดูเหมือนเด็กผู้ชายในเสื้อผ้าเด็กผู้หญิง 123 00:05:20,552 --> 00:05:23,342 กลายเป็นขั้วตรงข้าม คือสาวผอมเพรียว 124 00:05:23,342 --> 00:05:26,008 ที่แสดงความเป็นผู้หญิ๊ง ผู้หญิง ตามจีบผู้ชาย เพื่อกลบเกลื่อน 125 00:05:26,008 --> 00:05:29,976 จนท้ายที่สุด นี่เป้นแค่การค้นหาตนเองอย่างคร่าวๆว่าฉันเป็นอะไรแน่เท่านั้นนะ 126 00:05:29,976 --> 00:05:32,383 กลายเป็นสาวห้าว 127 00:05:32,383 --> 00:05:35,592 ที่ชอบทั้งผู้ชายและผู้หญิง แล้วแต่ว่าคนๆนั้นนิสัยเป็นไง 128 00:05:35,592 --> 00:05:40,743 ฉันใช้เวลาหนึ่งปีในการเก็บภาพเด็กผู้หญิงในยุคใหม่นี้ ซึ่งมีลักษณะคล้ายๆกับฉัน 129 00:05:40,743 --> 00:05:42,409 ซึ่งรู้สึกก้ำกึ่งระหว่างสองเพศ 130 00:05:42,409 --> 00:05:45,946 เด็กผู้หญิงที่เล่นสเก็ตบอร์ด แต่สวมชั้นในลูกไม้ 131 00:05:45,946 --> 00:05:49,904 เด็กผู้หญิงที่ตัดผมทรงเด็กผู้ชาย แต่ทาเล็บแบบเด็กผู้หญิง 132 00:05:49,904 --> 00:05:52,899 เด็กผู้หญิงที่ทาอายแชโดว์ ให้เข้ากับรอยหัวเข่าถลอก 133 00:05:52,899 --> 00:05:55,997 เด็กผู้หญิงที่ชอบผู้หญิง และเด็กผู้ชาย ที่ชอบทั้งผู้ชายและผู้หญิง 134 00:05:55,997 --> 00:05:57,846 คนซึ่งรังเกียจการถูกจับใส่กล่องแยกประเภท ให้ เป็น อะไร 135 00:05:57,846 --> 00:06:01,597 ฉันรักผู้คนเหล่านี้ และชื่นชมในเสรีภาพของพวกเขา 136 00:06:01,597 --> 00:06:04,530 แต่ฉันก็เฝ้ามองดู ในขณะที่โลก นอกฟองสบู่แห่งยูโทเปียของพวกเรา 137 00:06:04,530 --> 00:06:06,380 ได้ระเบิดขึ้น กลายเป็นการโต้แย้งที่รุนแรงเหล่านี้ 138 00:06:06,380 --> 00:06:11,946 โลกที่ซึ่งผู้รู้เริ่มพยายามสร้างภาพให้ความรักของพวกเรากลายเป็นการสมสู่ ผ่านทางรายการโทรทัศน์ทั่วประเทศ 139 00:06:11,946 --> 00:06:14,279 ฉันเกิดความรู้สึกขึ้นมาอย่างรุนแรงว่า 140 00:06:14,279 --> 00:06:19,646 ฉันกลายเป็นชนกลุ่มน้อย ในประเทศของตัวเอง 141 00:06:19,646 --> 00:06:22,297 เพียงเพราะลักษณะบางอย่างของตัวฉัน 142 00:06:22,297 --> 00:06:27,912 ฉันกลายเป็นพลเมืองชั้นสองตามกฏหมายอย่างโต้แย้งไม่ได้ 143 00:06:27,912 --> 00:06:29,446 ฉันไม่ใช่นักเรียกร้องสิทธิ 144 00:06:29,446 --> 00:06:31,946 ฉันไม่ค่อยโบกธงแสดงความเป็นอะไรเท่าใหร่ ในชีวิตของฉัน 145 00:06:31,946 --> 00:06:34,085 แต่ฉันได้รับผลกระทบ จากคำถามนี้ 146 00:06:34,085 --> 00:06:37,031 เป็นไปได้อย่างไร ที่จะมีใครสักคนสามารถเลือก ที่จะถอดถอนสิทธิ 147 00:06:37,031 --> 00:06:39,196 ของผู้คนหลากหลายจำนวนมากที่ชั้นรู้จัก 148 00:06:39,196 --> 00:06:42,630 เพียงเพราะเสี้ยวหนึ่งของบุคลิกลักษณะของพวกเขา 149 00:06:42,630 --> 00:06:44,146 พวกเขาพูดได้อย่างไรว่า พวกเรา ในกลุ่มนี้ 150 00:06:44,146 --> 00:06:47,079 ไม่มีสิทธิที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันกับคนอื่นๆ 151 00:06:47,079 --> 00:06:49,446 พวกเราเป็นกลุ่มด้วยหรือ? กลุ่มอะไรล่ะ? 152 00:06:49,446 --> 00:06:53,313 แล้วผู้คนเหล่านี้ เขาเคยพบเหยื่อ จากการแบ่งแยกของพวกเขาอย่างจริงจังหรือไม่ 153 00:06:53,313 --> 00:06:57,356 พวกเขารู้หรือไม่ว่ากำลังต่อต้านใคร หรือ ผลของการโหวตนี้คืออะไร? 154 00:06:57,356 --> 00:06:59,247 แล้วฉันก็คิดขึ้นมาว่า 155 00:06:59,247 --> 00:07:01,530 บางทีถ้าพวกเขาได้มองตา 156 00:07:01,530 --> 00:07:05,311 มองหน้าคนที่พวกเขากำลังตัดสินให้เป็นพลเมืองชั้นสอง 157 00:07:05,311 --> 00:07:07,213 มันอาจจะทำให้พวกเขาตัดสินใจลำบากขึ้น 158 00:07:07,213 --> 00:07:09,197 อาจจะทำให้พวกเขาหยุดคิด 159 00:07:09,197 --> 00:07:15,037 แน่นอนว่า เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะพาคนยี่สิบล้านคน มาทานข้าวเย็นด้วยกัน 160 00:07:15,037 --> 00:07:19,368 ฉันก็เลยหาทางที่จะทำให้พวกเขาได้รู้จักกันผ่านภาพถ่าย 161 00:07:19,368 --> 00:07:22,334 โดยไม่มีการตกแต่ง จัดแสง 162 00:07:22,334 --> 00:07:25,568 หรือการจัดการใดๆ เลย 163 00:07:25,568 --> 00:07:28,318 เพราะจากภาพถ่าย คุณสามารถจ้องดูหนวดของสิงโตได้ 164 00:07:28,318 --> 00:07:31,034 โดยไม่ต้องกลัวว่ามันจะขย้ำคุณ 165 00:07:31,034 --> 00:07:34,431 สำหรับฉัน การถ่ายภาพ ไม่ใช่แค่การนำรูปมาแสดง 166 00:07:34,431 --> 00:07:36,384 มันเป็นการเปิดโลก ให้กับผู้ชม 167 00:07:36,384 --> 00:07:38,485 พาเขาไปเจอสิ่งใหม่ๆ ไปที่ๆพวกเขาไม่เคยไป 168 00:07:38,485 --> 00:07:41,800 และที่สำคัญ ไปพบผู้คนที่พวกเขาหวาดกลัว 169 00:07:41,800 --> 00:07:43,644 นิตยสาร Life ได้แนะนำคนหลายรุ่น 170 00:07:43,644 --> 00:07:47,718 ให้รู้จักกับวัฒนธรรมที่ห่างไกล ที่พวกเขาไม่เคยนึกว่าจะมีอยู่ ผ่านภาพถ่าย 171 00:07:47,718 --> 00:07:53,951 ฉันเลยตัดสินใจจะเก็บภาพบุคคลจำนวนหนึ่ง 172 00:07:53,951 --> 00:07:55,701 ภาพถ่ายหน้าตรงแบบที่ตำรวจใช้ 173 00:07:55,701 --> 00:07:59,469 แล้วก็ตัดสินใจถ่ายรูปใครก็แล้วแต่ในประเทศนี้ 174 00:07:59,469 --> 00:08:01,870 ที่ไม่แมน หรือ หญิงร้อยเปอร์เซ็นต์ 175 00:08:01,870 --> 00:08:05,053 ซึ่งก็ ถ้าคุณไม่รู้ เป็นจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนทีเดียว 176 00:08:05,053 --> 00:08:07,103 (หัวเราะ) 177 00:08:07,103 --> 00:08:09,769 นี่เป็นงานใหญ่มากทีเดียว 178 00:08:09,769 --> 00:08:11,653 และเราก็ต้องการความช่วยเหลือ 179 00:08:11,653 --> 00:08:14,186 ฉันวิ่งออกไปในช่วงที่หนาวมาก 180 00:08:14,186 --> 00:08:17,594 ไปถ่ายรูปทุกๆคน เท่าที่ฉันจะหาได้ 181 00:08:17,594 --> 00:08:21,564 ในเดือนกุมภาพันธ์ ประมาณสองปีที่แล้ว 182 00:08:21,564 --> 00:08:25,687 ฉันถ่ายรูป แล้วก็ไปที่องค์กรสิทธิมนุษยชน เพื่อขอให้พวกเขาช่วย 183 00:08:25,687 --> 00:08:28,053 พวกเขาให้ทุนสนับสนุนการถ่ายภาพในนิวยอร์ก สองอาทิตย์ 184 00:08:28,053 --> 00:08:31,064 ทำให้เราได้สิ่งนี้มาค่ะ 185 00:08:31,064 --> 00:08:43,341 (ดนตรี) 186 00:08:43,341 --> 00:08:47,524 วีดีโอ: ฉัน ไอโอ ทิลลเลท ไรท์ เป็นศิลปินที่เกิดและโตในนิวยอร์ก 187 00:08:47,524 --> 00:09:00,832 (ดนตรี) 188 00:09:00,832 --> 00:09:05,494 โครงการความจริงเกี่ยวกับตัวเรา เป็นการบันทึกภาพชาวเกย์ในอเมริกา 189 00:09:05,494 --> 00:09:07,117 เป้าหมายของฉันคือการถ่ายภาพหน้าตรง 190 00:09:07,117 --> 00:09:09,767 ของใครก็ตามที่เป็นอะไรก็แล้วแต่ ที่ไม่แมน หรือ หญิงร้อยเปอร์เซ็นต์ 191 00:09:09,767 --> 00:09:14,987 หรือรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในกลุ่ม เกย์ เลสเปี้ยน ในทางใดก็ตาม 192 00:09:14,987 --> 00:09:17,985 เป้าหมายของฉันคือการแสดงถึง ความเป็นมนุษย์ที่มีอยู่ในตัวเราทุกคน 193 00:09:17,985 --> 00:09:20,103 ผ่านรูปลักษณ์ธรรมดาๆ ของใบหน้า 194 00:09:20,103 --> 00:09:22,791 (ดนตรี) 195 00:09:22,791 --> 00:09:25,881 เรายึดถือความจริงนี้ที่ปรากฏอยู่แก่เราว่า ทุกคนเกิดมาเท่าเทียมกัน 196 00:09:25,881 --> 00:09:28,298 ควาามจริงนี้เขียนอยู๋ใน คำประกาศอิสรภาพ [แห่งอเมริกา] 197 00:09:28,298 --> 00:09:29,565 เรากำลังล้มเหลว ในฐานะรัฐชาติ 198 00:09:29,565 --> 00:09:31,674 ในการรักษาแนวทางแห่งสิทธิ ที่เป็นที่มาของการก่อตั้งประเทศนี้ 199 00:09:31,674 --> 00:09:33,881 ไม่มีความเท่าเทียมกันในสหรัฐฯ 200 00:09:33,896 --> 00:09:36,279 [ความเท่าเทียมกันหมายถึงอะไรสำหรับคุณ?] 201 00:09:36,279 --> 00:09:37,917 [การแต่งงาน] [อิสรภาพ] [สิทธิของพลเมือง] 202 00:09:37,917 --> 00:09:40,043 [จงปฏิบัติกับคนอื่น เช่นเดียวกับที่ปฏิบัติต่อตนเอง] 203 00:09:40,043 --> 00:09:43,663 เป็นเรื่องง่าย ไม่ต้องใช้ความคิด 204 00:09:43,663 --> 00:09:46,453 การต่อสู้เพื่อสิทธิที่เท่าเทียม ไม่ใช่แค่เรื่องการแต่งงานของคนรักร่วมเพศ 205 00:09:46,453 --> 00:09:50,549 ทุกวันนี้ ใน 29 รัฐ หรือกว่าครึ่งของประเทศเรา 206 00:09:50,549 --> 00:09:54,920 คุณสามารถถูกไล่ออกได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย เพียงเพราะเพศของคุณ 207 00:09:54,920 --> 00:09:58,071 [ใครจะเป็นคนรับผิดชอบ เรื่อง ความเท่าเทียมกัน?] 208 00:09:58,071 --> 00:10:01,082 ฉันได้ยินผู้คนนับร้อย ให้คำตอบเดียวกัน 209 00:10:01,082 --> 00:10:04,558 "พวกเราทุกคนควรรับผืดชอบ" 210 00:10:04,558 --> 00:10:07,411 จนถึงตอนนี้เราได้ถ่ายภาพ ของคน 300 คนในนิวยอร์ก 211 00:10:07,411 --> 00:10:08,827 และเราจะทำไม่ได้เลย 212 00:10:08,827 --> 00:10:11,712 หากไม่ได้รับการสนับสนุนจาก องค์กรรณรงค์เพื่อสิทธิมนุษยชน 213 00:10:11,712 --> 00:10:13,661 ฉันอยากจะทำแบบนี้ทั่วประเทศ 214 00:10:13,661 --> 00:10:17,744 อยากจะไปถ่ายรูปคน 4 พันหรือ 5 พันคน ใน 25 เมือง 215 00:10:17,744 --> 00:10:21,727 นี่คือสิ่งที่ฉันทำได้ เพื่อเรียกร้องสิทธิให้กับคนในยุคเดียวกับฉัน 216 00:10:21,727 --> 00:10:23,904 ฉันขอท้าให้พวกคุณมองใบหน้าของผู้คนเหล่านี้ 217 00:10:23,904 --> 00:10:26,766 แล้วบอกกับพวกเขาว่า พวกเขาสมควรได้รับสิทธิ น้อยกว่ามนุษย์คนอื่นๆ 218 00:10:26,766 --> 00:10:28,806 (ดนตรี) 219 00:10:28,806 --> 00:10:31,073 ["ความจริงจากตัวเรา"] 220 00:10:31,088 --> 00:10:32,752 [4000 ใบหน้าจากทั่วอเมริกา] 221 00:10:32,753 --> 00:10:37,309 (ดนตรี) 222 00:10:37,309 --> 00:10:45,557 (เสียงปรบมือ) 223 00:10:45,557 --> 00:10:49,840 เราไม่ได้เตรียมใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นเลย 224 00:10:49,840 --> 00:10:53,090 มีคนประมาณแปดหมื่นห้าพันคนดูวีดีโอนั้น 225 00:10:53,090 --> 00:10:55,590 แล้วก็เริ่มส่งเมลมาหาพวกเรา จากทั่วทั้งประเทศ 226 00:10:55,590 --> 00:11:00,257 ขอให้พวกเราไปยังเมืองของเขา ไปถ่ายรูปพวกเขา 227 00:11:00,257 --> 00:11:04,607 มีคนที่ยินยอมให้พวกเราถ่ายภาพ มากกว่าที่เราคาดเอาไว้ 228 00:11:04,607 --> 00:11:08,108 ฉันจึงเปลี่ยนเป้าหมายของเราเป็น หนึ่งหมื่น 229 00:11:08,108 --> 00:11:12,173 วีดีโอนั้น ทำขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ ปี 2011 230 00:11:12,173 --> 00:11:15,630 จนถึงวันนี้ ฉันได้เดินทางไป 20 เมือง 231 00:11:15,630 --> 00:11:18,536 และถ่ายรูปคนกว่า 2000 คน 232 00:11:18,536 --> 00:11:21,546 ฉันรู้ว่านี่เป็นการพูด 233 00:11:21,546 --> 00:11:24,812 แต่ฉันอยากจะขอเวลาเงียบๆสักนาทีหนึ่ง 234 00:11:24,812 --> 00:11:26,061 ให้ทุกคนมองดูใบหน้าเหล่านี้ 235 00:11:26,061 --> 00:11:29,931 เพราะว่าสิ่งที่ฉันพูดคงไม่สามารถอธิบายภาพเหล่านี้ได้ 236 00:11:29,931 --> 00:11:32,464 เพราะถ้าภาพหนึ่งแทนคำพูดร้อยพัน 237 00:11:32,464 --> 00:11:35,803 ภาพใบหน้าคนหนึ่งคนนั้นคงต้องใช้คำศัพท์ใหม่ทั้งหมดมาอธิบาย 238 00:11:57,069 --> 00:12:00,748 หลังจากที่ฉันได้เดินทาง และ พูดคุยกับผู้คนมากมาย 239 00:12:00,748 --> 00:12:04,596 ในเมืองอย่าง โอคลาโฮมา หรือ เมืองเล็กๆ ในเทกซัส 240 00:12:04,596 --> 00:12:08,131 เราได้พบว่า การตั้งสมมติฐานเบื้องต้นนั้น ผิดเสมอ 241 00:12:08,131 --> 00:12:10,017 การมอง การดู เป็นกุญแจสำคัญ 242 00:12:10,017 --> 00:12:13,280 ความคุ้นเคย เป็นประตู ที่นำไปสู่การเห็นอกเห็นใจกัน 243 00:12:13,280 --> 00:12:16,730 และเมื่อเรื่องราวหนึ่งเกิดขึ้นในบ้าน หรือในครอบครัวของคุณเอง 244 00:12:16,730 --> 00:12:19,647 คุณมักจะมีความเห็นอกเห็นใจกันมากกว่า 245 00:12:19,647 --> 00:12:21,213 หรือมีมุมมองใหม่ๆ เกี่ยวกับเรื่องนั้นมากขึ้น 246 00:12:21,213 --> 00:12:23,864 แน่นอน ในระหว่างที่เดินทาง ฉันได้พบผู้คน 247 00:12:23,864 --> 00:12:28,063 คนที่ไม่ยอมรับลูกๆ ของพวกเขา ถ้าพวกเขาไม่รักเพศตรงข้าม 248 00:12:28,063 --> 00:12:30,431 แต่ฉันก็ได้พบผู้คนเคร่งศาสนาทางตอนใต้ 249 00:12:30,431 --> 00:12:33,447 ที่เปลี่ยนโบสถ์ที่พวกเขาไป เนื่องจากว่าลูกของเขาเป็นเลสเบี้ยน 250 00:12:33,447 --> 00:12:37,597 ความเห็นอกเห็นใจ กลายเป็นประเด็นสำคัญ ของโครงการนี้ 251 00:12:37,597 --> 00:12:41,013 แต่นี่เป็นสิ่งที่ฉันได้เริ่มเรียนรู้ว่าเป็นสิ่งที่น่าสนใจจริงๆ: 252 00:12:41,013 --> 00:12:45,363 ความจริงเกี่ยวกับตัวเราไม่ได้ลบความแตกต่างระหว่างเรา 253 00:12:45,363 --> 00:12:48,747 ที่จริง มันยิ่งทำให้ความแตกต่างนั้น ชัดเจนขึ้น 254 00:12:48,747 --> 00:12:50,846 มันไม่เพียงนำเสนอความซับซ้อน 255 00:12:50,846 --> 00:12:53,013 ที่อยู่ในตัวตนของมนุษย์คนอื่นๆเท่านั้น 256 00:12:53,013 --> 00:12:56,613 แต่ยังแสดงความซับซ้อนที่อยู่ในตัวของแต่ละบุคคลด้วย 257 00:12:56,613 --> 00:13:01,498 มันไม่ใช่ว่าเรามีกล่องมากเกินไป เรายังมีน้อยเกินไปต่างหาก 258 00:13:07,518 --> 00:13:14,303 ผ่านไประยะหนึ่ง ฉันเริ่มรู้สึกว่า ความตั้งใจที่จะถ่ายรูปชาวเกย์ เป็นความตั้งใจที่ผิด 259 00:13:14,303 --> 00:13:17,491 เพราะเรามีชาวเกย์มากมายหลายแบบ 260 00:13:17,491 --> 00:13:20,237 ฉันกำลังพยายามจะช่วย 261 00:13:20,237 --> 00:13:23,430 แต่กลายเป็นว่าฉันได้ทำสิ่งที่ฉันพยายามหลีกเลี่ยงมาตลอดชีวิต 262 00:13:23,430 --> 00:13:25,936 การแบ่งกลุ่ม จับคนใส่กล่อง 263 00:13:25,936 --> 00:13:29,156 ผ่านไประยะนึง ฉันเพิ่มคำถาม ลงในแบบยินยอมให้ใช้ภาพ 264 00:13:29,156 --> 00:13:31,085 ขอให้พวกเขา ระบุเปอร์เซ็นต์ความเป็นเกย์ 265 00:13:31,085 --> 00:13:33,885 จากหนึ่ง ถึงร้อยเปอร์เซ็นต์ 266 00:13:33,885 --> 00:13:37,801 แล้วฉันก็ได้เห็น วิกฤติการณ์ด้านตัวตน เกิดขึ้นต่อหน้า มากมาย 267 00:13:37,801 --> 00:13:40,602 (หัวเราะ) 268 00:13:40,602 --> 00:13:41,802 หลายคนไม่รู้ว่าจะทำยังไง 269 00:13:41,802 --> 00:13:44,205 เพราะพวกเขาไม่เคยได้รับทางเลือกแบบนี้มาก่อน 270 00:13:44,205 --> 00:13:46,392 คุณสามารถระบุ ปริมาณความเปิดเผยของคุณได้หรือไม่ 271 00:13:46,392 --> 00:13:48,302 หลังจากที่หายชีอก แล้ว 272 00:13:48,302 --> 00:13:52,385 คนส่วนมากจะเลือกอยู่ที่ 75 ถึง 95 เปอร์เซ็นต์ 273 00:13:52,385 --> 00:13:54,902 หรือ 3 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ 274 00:13:54,902 --> 00:13:57,603 แน่นอนว่า มีคนจำนวนมากเหมือนกันที่เลือก 100 หรือ 1 275 00:13:57,603 --> 00:14:00,071 แต่ฉันพบว่าคนจำนวนมากกว่ามาก 276 00:14:00,071 --> 00:14:02,920 ที่ระบุตัวเองว่าอยู่ระหว่างกลาง 277 00:14:02,920 --> 00:14:09,129 ฉันพบว่าคนส่วนใหญ่จะตกอยู่ในกลุ่มที่เป็น สีเทา 278 00:14:09,129 --> 00:14:13,113 เพื่อให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เพราะเรื่องนี้สำคัญมาก 279 00:14:13,113 --> 00:14:17,829 ฉันไม่ได้บอกว่า ความนิยมทางเพศไม่มีอยู่จริง 280 00:14:17,829 --> 00:14:22,629 และฉันจะไม่พาดพิงถึงลักษณะการเลือกชอบเพศ หรือผลของลักษณะทางชีวะภาพของบุคคล 281 00:14:22,629 --> 00:14:25,496 เพราะถ้าจะมีใครเชื่อว่า 282 00:14:25,496 --> 00:14:27,363 ความนิยมทางเพศ เป็นทางเลือก 283 00:14:27,363 --> 00:14:28,896 ฉันจะขอให้คุณพยายาม ลองเป็นชาวสีเทาดู 284 00:14:28,896 --> 00:14:31,162 ฉันจะถ่ายรูปคุณ แค่ขอให้คุณลองดู 285 00:14:31,162 --> 00:14:32,545 (หัวเราะ) 286 00:14:32,545 --> 00:14:36,962 สิ่งที่ฉันจะบอกก็คือ มนุษย์เราไม่ได้มีเพียงด้านเดียว 287 00:14:36,962 --> 00:14:42,730 และสิ่งทำคัญ ที่เราได้จากการให้เปอร์เซ็นต์ความเกย์ ก็คือ 288 00:14:42,730 --> 00:14:44,947 ถ้าคุณบอกว่าคนฝั่งนี้เป็นเกย์ 289 00:14:44,947 --> 00:14:48,595 แล้วฝั่งนี้เป็นคนธรรมดา 290 00:14:48,595 --> 00:14:51,563 และเราทราบว่า คนส่วนใหญ่บอกว่า 291 00:14:51,563 --> 00:14:54,266 พวกเขาอยู่ค่อนไปทางใดทางหนึ่ง 292 00:14:54,266 --> 00:14:59,212 ระหว่างตรงกลางนี้ ยังมีผู้คนอยู่อีกมากมาย 293 00:14:59,212 --> 00:15:02,246 ความจริงที่เราพบซับซ้อนกว่านั้นมาก 294 00:15:02,246 --> 00:15:04,530 ตัวอย่างเช่น ถ้าเราผ่านกฏหมาย 295 00:15:04,530 --> 00:15:08,033 อนุญาตให้เจ้านายไล่ลูกน้องออก หากเขาเป็นพวกรักร่วมเพศ 296 00:15:08,033 --> 00:15:10,800 คุณจะขีดเส้น ที่ตรงไหน 297 00:15:10,800 --> 00:15:16,666 ตรงนี้กับคนที่มีประสบการณ์กับเพศตรงข้ามเพียงหนึ่งหรือสองครั้ง 298 00:15:16,666 --> 00:15:17,967 หรือตรงนี้ 299 00:15:17,967 --> 00:15:22,066 กับคนที่มีประสบการณ์รักร่วมเพศเพียงหนึ่งหรือสองครั้ง 300 00:15:22,066 --> 00:15:26,716 ตรงไหนที่แบ่งให้เราเป็นพลเมืองชั้นสอง 301 00:15:26,716 --> 00:15:31,532 สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้อีกอย่างหนึ่งจากการเดินทาง และโปรเจ๊กต์นี้ 302 00:15:31,532 --> 00:15:35,834 คือ การจัดกลุ่มด้วยความนิยมทางเพศ นั้น ไม่ครอบคลุมเอาซะเลย 303 00:15:35,834 --> 00:15:38,445 หลังจากที่ฉันเดินทาง และพบผู้คนมากมาย 304 00:15:38,445 --> 00:15:41,950 ฉันจะบอกว่า มีพวกงี่เง่า มากพอๆกับคนน่ารัก 305 00:15:41,950 --> 00:15:44,899 มีพวกพรรคนี้ พรรคโน้น พวกนักกีฬา พวกแต๋ว 306 00:15:44,899 --> 00:15:47,849 แล้วก็กลุ่มอื่นๆ อีกมากมาย เท่าที่เราจะนึกออก 307 00:15:47,849 --> 00:15:49,983 ภายในกลุ่มชาวเกย์ และรักร่วมเพศนี่แหละ 308 00:15:49,983 --> 00:15:53,499 เช่นเดียวกับในมนุษยชาติ 309 00:15:53,499 --> 00:15:58,117 นอกเหนือจากความเป็นจริงที่ว่า เราต่างถูกมัดมือข้างนึงด้วยกฏหมาย 310 00:15:58,117 --> 00:16:01,782 เมื่อคุณสามารถดิ้นรน ต่อสู้ มองข้ามอคติมาได้ คุณจะเห็นว่า 311 00:16:01,782 --> 00:16:03,183 การเป็นคน ที่ไม่ได้รักเพศตรงข้าม 312 00:16:03,183 --> 00:16:08,199 ไม่ได้หมายความว่า เราไม่มีอย่างอื่นเหมือนกันเลย 313 00:16:08,199 --> 00:16:16,600 ใบหน้าหลากหลายที่เป็นส่วนหนึ่งของ โครงการ ความจริงเกี่ยวกับตัวเรานี้ ได้กลายเป็น 314 00:16:16,600 --> 00:16:19,799 สิ่งที่เราหวังว่าจะได้เผยแพร่ออกไปในสื่อ อีกหลายๆแขนง 315 00:16:19,799 --> 00:16:25,258 ทั้งป้ายรถเมล์ ป้ายโฆษณา หน้า facebook หรือหน้าจอคอมพิวเตอร์ 316 00:16:25,258 --> 00:16:28,333 บางทีการมองดูใบหน้าของมนุษยชาติ 317 00:16:28,333 --> 00:16:31,250 อาจนำไปสู่ปรากฏการณ์ที่น่าสนใจ และเป็นประโยชน์ 318 00:16:31,250 --> 00:16:34,967 และหวังว่าการแบ่งกลุ่ม แบ่งขั้ว 319 00:16:34,967 --> 00:16:36,716 และ กล่องที่ง่าย และธรรมดาเกินไปเหล่านี้ 320 00:16:36,716 --> 00:16:41,782 จะเริ่มกลายเป็นสิ่งไร้ประโยชน์ และหมดไปจากสังคมเรา 321 00:16:41,782 --> 00:16:45,200 เพราะแท้จริงแล้ว มันไม่สามารถอธิบายสิ่งที่เรามองเห็นได้ 322 00:16:45,200 --> 00:16:48,549 และไม่ไดอธิบายใครที่เรารู้จัก หรืออะไรที่เราเป็น 323 00:16:48,549 --> 00:16:54,150 ที่เราเห็น คือ ความหลากหลายของมนุษย์ 324 00:16:54,150 --> 00:16:57,733 และยิ่งได้เห็น ยิ่งยากที่จะปฏิเสธ ความเป็นมนุษย์ของพวกเขา 325 00:16:57,733 --> 00:17:02,074 อย่างน้อย ฉันหวังว่า มันจะยากขึ้น ที่จะปฏิเสธสิทธิมนุษยชนของพวกเขา 326 00:17:02,074 --> 00:17:05,633 เฉพาะฉันรึเปล่านะ 327 00:17:05,633 --> 00:17:09,135 ที่คุณปฏิเสธที่จะให้สิทธิในการเป็นเจ้าของที่พักอาศัย 328 00:17:09,135 --> 00:17:12,116 สิทธิในการรับเลี้ยงดูบุตร สิทธิในการแต่งงาน 329 00:17:12,116 --> 00:17:15,749 เสรีภาพในการจับจ่าย หรืออยู่อาศัย 330 00:17:15,749 --> 00:17:17,828 ฉันรึเปล่า ที่คุณเลือกจะตัดขาด ห้ามไม่ให้เป็น 331 00:17:17,828 --> 00:17:22,250 ในฐานะที่เป็น ลูก เป็น พี่น้อง หรือ เป็นแม่ เป็นพ่อ 332 00:17:22,250 --> 00:17:24,598 เป็นเพื่อนบ้าน เป็นญาติ เป็นลุง เป็นประธานาธิปดี 333 00:17:24,598 --> 00:17:28,048 เป็นตำรวจหญิง หรือ เป็นพนักงานดับเพลิง 334 00:17:28,048 --> 00:17:31,066 มันสายไปแล้ว 335 00:17:31,066 --> 00:17:34,367 เพราะฉันเป็นในสิ่งเหล่านั้นแล้ว 336 00:17:34,367 --> 00:17:38,732 เราเป็นไปแล้ว และเราก็เป็นมาตลอด 337 00:17:38,732 --> 00:17:41,538 เพราะฉะนั้น อย่ามองว่าเราเป็นคนแปลกหน้า 338 00:17:41,538 --> 00:17:45,091 ปฏิบัติต่อเรา อย่างเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน 339 00:17:45,091 --> 00:17:46,407 ขอบคุณค่ะ 340 00:17:46,407 --> 00:17:57,334 (เสียงปรบมือ)