Reflection on NSFNet

Λοιπόν, σε αυτό το βίντεο, το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ο μη αναμενόμενος, ο αδύναμος κρίκος του

διαγωνισμού για το Εθνικό Επιστημονικό Ίδρυμα, κερδίζει. Και κερδίζει χρησιμοποιώντας, κατά κάποιο τρόπο

μια παραδοσιακή τεχνική. Ουσιαστικά, πολλοί ενδέχεται να πουν ότι ήταν εξαπάτηση, σωστά;

Δεν έπαιξαν ακριβώς με τους κανόνες. Αυτή όμως καθίσταται μια ολοένα και πιο κοινή

τεχνική μερικές φορές όταν, όταν ένα ίδρυμα θέλει να κερδίσει μια επιχορήγηση. Αυτοί θα,

αυτοί θα, ξέρετε, αυτοί θα, θα βάλουν πολύ περισσότερα χρήματα για να έχουν σχέση, αλλά είναι

κάπως σαφές, προφανές ότι μπορούν, ότι πρόκειται να κερδίσουν την

επιχορήγηση. Έτσι, αλλά έτσι, υπάρχουν πράγματι κάποια σχολεία που πίστευαν ότι αυτό ήταν

κάπως άδικο. Αλλά κάτι άλλο που πρέπει να σκεφτούμε σε αυτό είναι ότι οι λομπίστες

προσεκτικά υπολόγισαν τα 15 εκατομμύρια δολάρια. Ισχυρίζομαι ότι προσεκτικά υπολόγισαν τα

δεκαπέντε εκατομμύρια δολάρια, έτσι ώστε το δίκτυο αυτό να αποτύχει επειδή ήξεραν πόσο, εάν

μισθώνατε γραμμές της AT&T, θα ήταν, θα κόστιζε τόσο πολύ που το μόνο

πράγμα για το οποίο θα είχατε τη δυνατότητα θα ήταν γραμμές των 56 kilobit για το δίκτυο το οποίο ήταν

προτεινόμενο. Τώρα, σκέφτεστε για τα 56 kilobit, σωστά; Εδώ, λοιπόν, να σας, να

το τηλέφωνό σας, σωστά; Πήρατε το 3G και 4G σας, και που προηγήθηκε

όλων αυτών ήταν το ΑΚΡΟ. Θυμάστε το ΑΚΡΟ;
Τώρα, φυσικά, εάν μεταβείτε σε λάθος

μέρος, καταλήξετε σε ένα υπόγειο ή κάτι τέτοιο, θα πάτε στο ΑΚΡΟ για το, το

τηλέφωνό σας. Άκρο, η κατάσταση που είναι το τηλέφωνό σας όταν έχει πραγματικά κακή σύνδεση.

Άκρο είναι τα 128 kilobits, το οποίο είναι δύο φορές η ταχύτητα του εθνικού κορμού για όλους τους

επιστήμονες που "μιλούσαν" με όλους τους υπολογιστές της χώρας. 56 kilobits ήταν ο εθνικός

κορμός για τον οποίο οι λομπίστες προσεκτικά ενέκριναν κονδύλια. Και θα υπάρξει

σε αυτό το σημείο ένα μόνο συμπέρασμα και αυτό είναι ότι ήθελαν την αποτυχία του. Και, όπως

λέγεται στην ταινία Jurassic Park, η φύση βρίσκει έναν τρόπο. Και, και αν, εάν το σκεφτείτε

αυτό, η ιστορία που μόλις είπε o Doug van Holland είναι σαν μια τέλεια καταιγίδα. H MCI

μόλις ξεκίνησε να υπάρχει. Ξέρετε, μόλις άρχισαν να υπάρχουν και έτσι ήθελαν να κάνουν

κάτι αξιοπρόσεχτο, κι έτσι ήταν πρόθυμοι να αναλάβουν το ρίσκο. Ο Doug μόλις είχε έρθει από το

Πανεπιστήμιο του Carnegie Mellon, όπου είχε συνεργαστεί με την IBM. Έτσι, ποια είναι η

πιθανότητα, εδώ είναι ένα σχολείο που έχει μια μεγάλη ιστορία στα δίκτυα, αλλά δεν δούλεψε για

το Arpanet. Γνωρίζει την IBM στενά. Απλά, είναι απλώς αρκετά εκπληκτικό, ξέρετε, ότι,

ότι αυτά όλα συνέβησαν. Και έτσι, αλλά έγιναν. Η φύση βρίσκει έναν τρόπο ακριβώς όπως στο

Jurassic Park και όλα τα σχέδια και όλες οι προσπάθειες να, να, περιοριστεί, να τοποθετηθεί και να

σχεδιαστεί μια λεπτή γραμμή γύρω από αυτό, απέτυχε. Και έτσι, το δίκτυο NSF, όπως είπε ο Dough, μόλις

απογειώθηκε, εντάξει. Και το, για να επιστρέψουμε σε αυτό που είπε ο Larry, το κλειδί ήταν ότι κάθε

σχολείο έπρεπε να είναι, ξέρετε, πρώτο σε αυτό αλλιώς θα έχανε τους καθηγητές φυσικής, έτσι,

έγινε ένας τίτλος τιμής. Και έτσι, τα σχολεία βασικά πανικοβλήθηκαν και βρήκαν

χρήματα κάπου για να τοποθετήσουν γραμμές, για να φτάσουν τα δίκτυα στα γραφεία του κόσμου. Αυτό σήμαινε

ένα σωρό από υποδομές, που χρειάστηκε να εγκατασταθούν. Και εγώ δεν ήμουν στο

University of Michigan τότε, ήμουν στο Michigan State University,

λίγο πάνω από το δρόμο. Και είδα το internet για πρώτη φορά, στο, στο κτίριο

αυτό εδώ, στην επάνω αριστερή γωνία της διαφάνειας. Και αυτό είναι αυτό που

λέγαμε SI North, το σχολείο του οποίου είμαι μέρος. Είναι πραγματικά ένα

κτίριο εκτός οικισμού αλλά χρησιμοποιούσαν οθόνες και παρακολουθούσαν όλα αυτά τα πράγματα.

Και έτσι, η κυκλοφορία αυξήθηκε, αυξήθηκε η απόδοση, προέκυψαν όλων των ειδών τα ζητήματα που

που έπρεπε να επιλυθούν μέσω αυτού του πράγματος.
Αυτό που ξεκίνησε το 1988 και έπρεπε να κρατήσει

έως το 1993, για πέντε χρόνια, κατέληξε στο 1995. Τώρα, το σημαντικό

είναι εάν σκεφτείτε το συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, ξέρετε, από την δεκαετία του 1990, τα πράγματα ήταν κάπως

καθολικά. Εννοώ ότι περάσαμε στο ότι συμβαίνει σε κάθε- καθέναν έπρεπε να είναι,

ξέρετε, όλα όσα ήταν σημαντικά ήταν σχεδόν όλα στο δίκτυο. Και η ερώτηση ήταν

πόσο εύρος ζώνης, τι θα γίνει με αυτούς τους διακομιστές, πώς εργαζόμαστε πάνω σε όλα αυτά τα

θέματα; Και έτσι, το αρχικό NSF Net στόχευε στα ερευνητικά πανεπιστήμια και

είχαν φτιάξει μια σειρά κανόνων για το θέμα αυτό. Και, και υπήρξαν ορισμένα πανεπιστήμια

κυρίως το Cleveland, η Case Western Reserve στο Cleveland, καλά,

η περιοχή Cleveland, η Case Western, γύρω από το Case Western Reserve University, είχε αυτό το πράγμα που ονομάζεται

Freenet. Και αυτά ήταν συστήματα πίνακα ανακοινώσεων. Και υπήρξαν αρκετά συστήματα

πίνακα ανακοινώσεων αλλά ήταν πολύ τοπικά και ορισμένα ξεκίνησαν

έχοντας ένα είδος εταιρικών σχέσεων με τα πανεπιστήμια και παρέχοντας πρόσβαση σε απλούς ανθρώπους

στο Διαδίκτυο. Θυμάμαι προσωπικά, μόνο σε ένα πανεπιστήμιο εργασίας, το Διαδίκτυο

ήταν αυτό το αξιοπρόσεχτο πράγμα. Και αυτό ήταν κάτι που εμείς μόνο στα πανεπιστήμια μπορούσαμε να έχουμε.

Και εμείς, που είμαστε οι μόνοι που μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε, το μόνο μου θέλαμε ήταν να μιλήσουμε

στον κόσμο σχετικά με αυτό. Και στη συνέχεια, πράγματα όπως αυτά τα Freenets έγιναν διαθέσιμα για το

μέσο πολίτη, και αυτό απλά δημιούργησε τόσο πολύ μεγαλύτερη ζήτηση. Και, επομένως, προς,

ξέρετε, τις αρχές του 1990, τέλη της δεκαετίας του 1980, ο ακαδημαϊκός αυτός κανόνας άρχισε κατά κάποιο τρόπο να

χαλαρώνει και έφτιαξαν ορισμένους κανόνες για το ποιος θα μπορούσε να κάνει τι. Και, από αυτό το σημείο στο

χρόνο, η γάτα ήταν εντελώς εκτός του σάκου, εντάξει. Εννοώ ότι το δίκτυο ήταν 45 megabits

και όλα τα σχολεία του πλανήτη. Έτσι, ήταν αρκετά δύσκολο σε αυτό το σημείο για τις,

για τις ομάδες συμφερόντων να τερματίσουν τη λειτουργία του [γέλιο], σωστά; Είχαν προσεκτικά καταστρωμένα σχέδια, είχαν

αποτύχει κι έτσι προχωρήσαμε. Εντάξει, και έτσι έχουμε αυτή τη συνδεσιμότητα. Και ένα πράγμα που

θυμάμαι σχετικά με τη συνδεσιμότητα στις πρώτες μέρες είναι ότι είχαμε χαρτάκια

σημειώσεων με όλους τους διακομιστές απ' όπου θα μπορούσες να κάνεις λήψη λογισμικού όπου η email

λίστα ήταν ή, ή ήταν οι ομάδες συζήτησης. Και, κι εσείς, θα έπρεπε να έχετε χαρτάκια σημειώσεων και

να παρακολουθείτε όλα αυτά τα ονόματα εξυπηρετητών κλπ., κλπ., κλπ. Έτσι, μία φορά και

η συνδεσιμότητα ήταν εκεί, και αυτό συνέβαινε σε όλο τον κόσμο όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες

επίσης. Και το ερώτημα ήταν πώς θα θα οργανώσουμε όλες αυτές τις πληροφορίες; Πώς

θα βγάλουμε νόημα απ' αυτές; Και επομένως, ξεκινήσαμε στο Illinois, στο Πανεπιστήμιο του Illinois,

τα κέντρα υπερυπολογιστών και μετακινηθήκαμε στο University of Michigan, όπου το

πρώτο NSF Net δημιουργήθηκε, και στη συνέχεια αυξήθηκε και επεκτάθηκε. Και ο, ο επόμενός μας

σταθμός είναι το CERN, το εργαστήριο φυσικής υψηλών ενεργειών CERN. Και έτσι, πιθανότατα γνωρίζετε ότι το

CERN είναι η γενέτειρα του web, αλλά αυτό δεν είναι όλα όσα κάνει. Γεγονός είναι ότι,

επέλεξε πως το web δεν ήταν ο σκοπός του επειδή σκοπός του είναι η φυσική, η υψηλής

ενέργειας Φυσική. Και ένα από τα πράγματα σχετικά με την πειραματική φυσική, είναι ότι της

αρέσουν οι υπερυπολογιστές. Για να κάνετε το επόμενο βήμα στην έρευνας της φυσικής,

πρέπει να, πρέπει να δημιουργήσετε ένα μεγαλύτερο πείραμα και ένα μεγαλύτερο πείραμα.