-
Ο ήλιος πήρε να ψηλώνει
-
του πεύκου δάκρυζε η φλούδα
-
Σεπτέμβρης κι ήθελε σεντόνι
-
Και γειά σου Αύγουστε Ιούδα.
-
Γλυκά φυσούσε τ' αεράκι
-
στα χάδια που έλειψαν μεσίτης
-
μα δίπλα σ' ένα φυλλαράκι
-
γλεντά τη μεταμορφωσή της.
-
Μια άσπρη νύφη πεταλούδα
-
μπορεί και να 'χε κι άλλο χρώμα
-
καρδια μου γιόρταζε, τραγούδα
-
σερνόσουν ως εχθές στο χώμα.
-
Ο ήλιος σκόρπαγε χρυσάφι
-
λουλούδια ευώδιαζαν και φρούτα
-
μα εκείνη έλεγε νισάφι
-
τα χόρτασες καρδιά όλα ετούτα.
-
Το «αύριο» δες που περιμένει
-
εκεί θα ζήσεις τη χαρά σου
-
θα πας παντού στην Οικουμένη
-
με τα καινούργια τα φτερά σου.
-
Χαζή κουβέντα και σενάριο
-
που παίρνει Όσκαρ στην οδύνη
-
πολλά που υπόσχεται το αύριο
-
μα τίποτε ποτέ δε δίνει.
-
Εμένα ρώτα με, που είδα
-
τι θέμα μου 'βαλε ο Θεός μου
-
να γράφω χρόνια στη σελίδα
-
«κάθε στιγμή να ζεις του Κόσμου»
-
Εμένα ρώτα με, που είδα
-
τι θέμα μου 'βαλε ο Θεός μου
-
να γράφω χρόνια στη σελίδα
-
«κάθε στιγμή να ζεις του Κόσμου»