Colin Stokes: Filmler nasıl erkekliği öğretiyor?

Colin Stokes'un 3 yaşındaki oğlunun gözüne Yıldız Savaşları'ndan bir sahne iliştiğinde anında filme kafayı takmıştı. Ama bu bilim-kurgu klasiğinden nasıl mesajlar alıyordu? Stokes erkek çocuklara pozitif mesajlar gönderen daha fazla filmler istiyor: işbirliği kahramancadır ve kadınlara saygı göstermek kötü adamı yenmek kadar erkekçedir.
(TEDxBeacon Sokağında çekildi)

Biliyor musunuz, baba olmanın en sevdiğim kısmı

izleyebildiğim filmler.

En sevdiğim filmleri çocuklarımla paylaşmaya bayılıyorum

ve kızım dört yaşındayken

"Oz Büyücüsü"'nü birlikte izledik.

Onun hayal gücüne aylarca hükmetti.

En sevdiği karakter Glinda idi tabii ki.

Parlak elbiseler giymesi için ve sihirli değnek

taşıması için harika bir mazeret oldu.

Ama filmi yeteri kadar izlerseniz,

ne kadar olağandışı olduğunu farkediyorsunuz.

Günümüzde çocuklarımızı bir tür

muhteşem bir fantazi-endüstriyel-kompleksinde yetiştiriyoruz.

Ama "Oz Büyücüsü" tek başına duruyor.

Bu eğilimi o başlatmadı.

Kırk sene sonra bu eğilimin tutulması,

başka bir film ile oldu, ilginçtir ki

bu filmde de metal bir adam

ve türlü bir adam

düşmanın nöbetçisi olarak giyinmiş bir kızı kurtarıyordu.

Neden bahsettiğimi biliyor musunuz? (Kahkaha)

Evet.

Şimdi, bu iki filmin arasında büyük bir fark var.

"Oz Büyücüsü" ve bugünlerde izlediğimiz filmler arasında

birkaç büyük fark var.

Bunlardan biri "Oz Büyücüsü"nde çok az şiddet olması.

Maymunlar biraz agresif, elma ağaçları da.

Ama eğer "Oz Büyücüsü" bugün yapılsaydı,

bence büyücü derdi ki "Dorothy, sen kehanetin öngördüğü

kurtarıcısın.

Sihirli ayakkabılarını Kötü Cadı'nın bilgisayarla yaratılmış

ordularını yenmek için kullan."

Ama böyle olmuyor.

"Oz Büyücüsü"nü eşsiz yapan başka birşey de bence

bütün görkemli ve bilge hatta

kötü karakterlerin

kadın olması.

Bunu farketmeye

kızıma "Yıldız Savaşları"nı gösterirken başladım

yıllar sonra ve durum çok farkıydı.

Artık bir de oğlum vardı.

O sadece üç yaşındaydı.

Aslında filmi izlemeye davetli değildi, daha çok küçüktü.

Ama ikinci çocuktu,

denetim seviyesi de dibe vurmuştu. (Kahkaha)

Böylece içeri girdi,

ve film onun üzerinde sıkı bir iz bıraktı

anne ördeğin yavrusunda bıraktığı etki gibi

ve onun filmde neler olduğunu anladığını sanmıyorum,

ama kesinlikle içine çekiyordu.

Ve neye daldığını merak ediyorum.

Cesaret ve azim ve

sadakat temalarını farkediyor mu?

Luke'un hükümeti devirmek isteyen

orduya katıldığını anlıyor mu?

Yoksa Beru Teyze ve

havalı ama bütün bir film boyunca

sadece bekleyip filmin sonunda

doğduğu sihir ile evreni kurtaran kahramana teşekkür

etmek için onu bir madalya ile

ödüllendirip ona göz kırpan bir prenses

dışında sadece erkeklerin olduğu bir evren mi görüyor?

Bunu 1939'un "Oz Büyücüsü" ile karşılaştıralım.

Dorothy filmde nasıl kazanıyor?

Herkesle arkadaş olarak,

ve bir lider olarak.

Ben çocuklarımı böyle bir dünyada yetiştirmeyi tercih ederim

Oz, değil mi? Erkeklerin savaştığı bir dünyada değil

şu anda içinde olmak zorunda olduğumuz gibi.

Neden bu kadar Güç var -- büyük G ile Güç --

çocuklarımızın izlediği filmlerde

ve bu kadar az sarı tuğlalı yol?

Erkek-şiddetli filmlerin kızlar üzerindeki etkileri

hakkında bir sürü iyi makale var

ve onları okumalısınız. Çok iyiler.

Erkek çocukların bu filmlerden nasıl etkilendiklerine dair

fazla birşey okumadım. Kendi deneyimimden biliyorum ki

Prenses Leia yetişkin dünyasında kullanabileceğim

yeterli bir bağlam sağlamadı.

bu karma eğitimli yetişkin dünyasında. (Kahkaha)

Sanırım bir ilk-öpücük sahnesi vardı

jeneriklerin çıkmasını bekledim

çünkü film bitmişti, değil mi?

Amacıma ulaştım, kızı elde ettim.

Neden hala buradayız?

Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Filmler kötü karakteri yenmeye ve ödülünü almaya

çok ama çok odaklı, ve başka ilişkilere ve

başka yolculuklara pek yer yok.

Sanki bir erkek çocuğuysanız

ahmak bir hayvansınız

ve küçük bir kız çocuğuysanız, savaş kostümünüzü getirmelisiniz.

Tabii bir çok istisna var

ve Disney prenseslerini önünüzde savunmaya hazırım.

Ama bunlar erkek çocuklara bir mesaj yolluyor,

onlar aslında hedef izleyici değil.

Kız çocuklarına ataerkliği nasıl yeneceklerini öğretmede

çok iyi bir iş çıkarıyorlar,

ama erkek çocuklarına ataerkliği nasıl yeneceklerini

gösteremiyorlar.

Onların bir örneği yok.

Ve bir de çocuklarımıza yeni hikayeler yazan

müthiş kadınlar var

Hermione ve Katniss her ne kadar enfes

ve üç boyutlu da olsa bunlar hala savaş filmleri.

Tabii ki en başarılı film stüdyolarından biri

klasik üzerine klasik çıkarmaya devam ediyor,

ve bunların hepsi

bir erkeğin - çocuk ya da yetişkin

ya da iki arkadaşın, ya da bir baba-oğulun

veya bir kızı yetiştirmeye çalışan iki adamın yolculukları.

Ta ki bu seneye kadar diye düşünüyorsunuz,

"Cesur" filmi çıkana kadar.

"Cesur"u hepinize tavsiye ediyorum. Şimdi ısmarlama videoda.

Eleştirmenler "Cesur" sinemalara geldiğinde ne dedi hatırlıyor musunuz?

"Ah, Pixar'ın bir prenses filmi yaptığına inanamıyorum."

Sizi durdurmasına izin vermeyin. Film çok iyi.

Şimdi, bu filmlerin neredeyse hiçbiri Bechdel Test'ini geçemedi.

Bilmiyorum bunu duydunuz mu.

Daha moda olmadı ve alev almadı,

ama belki bugün bir hareket başlatabiliriz.

Alison Bechdel bir çizgi roman çizeri,

ve 80'lerin ortasında bir arkadaşıyla izledikleri

filmleri değerlendiren konuşmasını kaydetti.

Ve çok basit. Sormanız gereken sadece üç soru var:

Filmde repliği olan birden fazla

kadın karakter var mı?

Bu standarda ulaşmayı deneyin.

Ve bu kadın karakterler filmde birbiriyle konuşuyorlar mı?

Ve bu konuşma ikisinin de hoşlandığı

bir erkek dışında bir konu hakkında mı? (Kahkaha)

Değil mi? Teşekkürler. (Alkış)

Çok teşekkürler.

Varolan ve birbiriyle birşeyler hakkında konuşan iki kadın.

Bu oluyor. Bunu gördüm

ve yine de bunu bildiğimiz ve sevdiğimiz filmlerde

çok nadiren görüyorum.

Gerçekten, bu hafta çok kaliteli bir film olan

"Argo"yu görmeye gittim.

Değil mi? Oscar söylentisi, sinemada iyi iş yapıyor,

herkesin aklındaki kaliteli bir Hollywood filmi.

Bechdel testinde tamamen sınıfta kalıyor.

Ve bence kalmamalı, çünkü filmin çoğunda,

gördünüz mü bilmiyorum, ama filmin çoğu

bir konsoloslukta çalışan kadın ve erkeklerin saklandığı

bir rehine krizini anlatıyor.

Filmde birkaç sahnede erkekler derin, endişeli

bir şekilde konuşuyorlar saklandıkları yerde

ve aktrislerden birinin en büyük anı kapıdan bakıp

"Hayatım, yatmaya geliyor musun?" demek.

Alın size Hollywood.

Gelin sayılara bakalım.

2011'de, en popüler 100 filmde,

sizce kaçında kadın başroldeydi?

11. Fena değil.

Millet Meclisine seçtiğimiz kadın yüzdesi

kadar değil, bu iyi.

Ama bundan daha büyük olan bir sayı var ve

bu, bu salonu yıkacak.

Geçen sene, New York Times hükümetin yaptığı

bir araştırmayı yayınladı,

Sonucu şu.

Amerika'da her beş kadından biri hayatlarının bir kısmında

cinsel saldırıya uğruyor.

Bunun popüler eğlence dünyasının suçu olduğunu düşünmüyorum.

Çocuk filmlerinin bununla ilgisi olduğunu da düşünmüyorum.

Müzik videolarının veya pornografinin bununla

doğrudan bağlantılı olduğunu da düşünmüyorum.

Ama birşeyler ters gidiyor

ve bu istatistikleri duyduğumda,

düşündüğüm şeylerden biri

bu çok fazla sayıda cinsel tacizci demek.

Kim bu erkekler? Ne öğreniyorlar?

Ne öğrenmiyorlar?

Öğrendikleri hikaye erkek kahramının işinin

kötü karakteri şiddet ile yenip,

sonra ödülü olan, arkadaşı olmayan ve konuşmayan

kadını toplamak mı?

Bunu mu öğreniyoruz?

Biliyor musunuz

bir kız yetiştirme ayrıcalığına sahip

bir ebeveyn olarak

- tıpkı sizin de yaptığınız gibi -

bu dünyayı ve bu istatistiği çok endişe verici buluyorum

ve çocuklarımızı hazırlamalıyız.

Elimizde "kız gücü" gibi araçlar var ve

umuyoruz ki bunlar yardım edecek,

ama merak ediyorum "kız gücü" onları koruyacak mı

aynı anda - aktif veya pasif bir şekilde -

oğullarımızı "erkek güç"lerini sürdürmelerini öğretiyorken?

Sanırım Netflix film listesi

önemli işler yapabileceğimiz bir yer

ve burada daha çok babalara sesleniyorum.

Bence oğullarımıza erkekliğin

yeni bir tanımını öğretmeliyiz.

Erkekliğin tanımı şimdiden ters düz olmakta.

Siz de okudunuz, yeni ekonomi bakıcı

ve maaş kazanan rollerini değiştiriyor.

Hepsini yerle bir ediyor.

Oğullarımızın buna adapte olabilmek için, birbirleriyle

yeni ilişkiler kurabilmeleri için bir yola ihtiyaçları var

ve bence gerçekten onlara göstermeliyiz, onlara

nasıl gerçek bir erkeğin kız kardeşlerine

güvenen ve saygı duyan biri olduğunu

ve onlarla aynı takımda olduğunu

ve kadınları kötüye kullanan kötü adamlara

karşı geldiğini göstermeliyiz.

Ve bence bizim görevimiz Netflix sırasında

Bechdel Testini geçen filmleri bulmaya çalışmak,

tabii bulabilirsek, ve gerçek cesaret gösteren

kadın kahramanları aramak - ki oradalar

ve insanları biraraya getiriyorlar -

ve oğullarımızın o kadın kahramanlarla özdeşleşmelerine

ve "Onların takımında olmak istiyorum" demelerine yardım etmek,

çünkü onların takımında olacaklar.

Kızıma "Yıldız Savaşları"'nda en sevdiği karakter kim

diye sorduğumda ne dedi biliyor musunuz?

Obi-Wan.

Obi-Wan Kenobi ve Glinda.

Ortak noktaları ne bu iki karakterin?

Belki sadece ışıltılı kıyafetleri değil.

Bence bu insanlar uzman.

Bence bu filmlerdeki iki karakter

herkesten daha fazla bilgili ve bu bilgiyi

başkalarıyla paylaşmayı seviyorlar ve

başkalarının potansiyellerine ulaşmasına yardım ediyorlar.

Evet, onlar birer lider.

Kızım için böyle bir macerayı destekliyorum

ve oğlum için böyle bir arayışı destekliyorum.

Böyle daha fazla arayış ve macera istiyorum.

Oğluma "Haydi git ve tek başına savaş"

denen daha az macera

ve görevinin bir takıma dahil olup -

belki de bir kadının yönettiği bir takıma -

başkalarının daha iyi olmasına ve daha iyi insanlar olmasına

yardım edeceği daha fazla macera,

tıpkı "Oz Büyücüsü" gibi.

Teşekkürler.