Więcej Zmiennych (Wersja Wideo)

To są tylko zrzuty ekranu z naszego interaktywnego wykładu dotyczącego kodowania, spreparowane tak, by uczynić dodawanie napisów ich tłumaczenie łatwiejszym. Lepiej jest oglądać nasze wykłady tutaj: https://pl.khanacademy.org/cs/programming/

Zrobiliśmy świetną zmienną
do rozmiaru oczu Winstona.

Oszczędza nam
wklepywania poleceń,

gdy chcemy zmienić
Winstonowi oczy.

Wcześniej wpisywaliśmy
tę samą liczbę 4 razy,

żeby zmodyfikować rozmiar.

Czy zmienna może zastąpić
różne liczby?

Np. chcąc przesunąć Winstona,

zmieniłabym każdą współrzędną „x”,
ale nie są takie same.

Nie mogę zastąpić ich zmienną.

Ale zaraz!

Gdy przypiszę zmiennej liczbę, mogę już
używać tej zmiennej jako tej liczby.

Czyli mogę używać zmiennych
i wyrażeń matematycznych.

Co wy na to? Zróbmy zmienną
dla współrzędnej „x” Winstona.

Nazwijmy ją „var x”.

Proste?

Przypiszmy wartość
współrzędnej „x” twarzy Winstona.

Jego twarz jest narysowana
na „x” równym 200.

Powiemy, że „var x” dostaje 200.

Mogę zastąpić tę liczbę
nową zmienną „x”.

Gdy zmienię wartość „x”,
twarz Winstona się przesunie.

Ale oczy i usta - nie.

Żeby to poprawić,

określimy pozycję jego oczu i ust

względem pozycji twarzy.

Współrzędne „x”
będą środkami pozostałych elips,

a twarz jest narysowana na...

To jest 200...
Najpierw zróbmy lewe oko.

Ta elipsa to lewe oko.

Współrzędna „x” to 150.

To jest 150.

A 150 to o 50 mniej niż 200.

Lewe oko będzie tam,
gdzie twarz - minus 50.

To będzie „x”, czyli pozycja twarzy,
minus 50.

Jeśli zmienię wartość „x”,

oko przesunie się z twarzą.

Zróbmy resztę.

Prawe oko ma współrzędną „x”
równą 300.

Czyli to równa się 300.

A przecież 300
to o 100 więcej niż 200.

Prawe oko będzie tam,
gdzie twarz, plus 100.

Czyli „x” plus 100.

Zostają jeszcze usta.

Ich współrzędna „x” to 250.

Tutaj mamy 250,

czyli 200 plus 50.

Będzie to więc... tu jest 5.

Usta będą tam, gdzie twarz, plus 50.

Wyrzucam te kreski...

Gdy zmieniam wartość „x”,
przesuwa się cała twarz.

Świetnie!

Powinniście wiedzieć
jeszcze parę rzeczy o zmiennych.

Po utworzeniu zmiennej
z użyciem „var x”

przypisujcie jej wartość,
ile razy chcecie.

Gdy przypiszecie „x” wartość 198...

mogłabym powiedzieć:
„x” dostaje 300,

albo „x” dostaje 150...

Od tej chwili komputer
będzie traktował „x”

jako ostatnią przypisaną
wartość. Tu: 150.

Wpisać „var” trzeba
tylko raz na zmienną.

Gdybym tu wpisała
„var x” dostaje 150,

to by oznaczało zupełnie
nową zmienną „x”.

A stara zmienna „x” by przepadła.

Wszystkie te zmienne - do śmieci!

Potem komputer będzie używał
tylko nowej.

Czasem można to zrobić
i nie stanie się nic złego,

ale odradzam.

Zrobię to raz: „var x” dostaje 150.

Wyrzucę Winstona z monitora,

żeby omówić następny punkt.

Zawsze gdy widzimy,
że zmienna jest równa czemuś,

to znaczy, że jest bezpieczna.

Tylko po lewej stronie
znaku równości

zmienna może czuć się sobą.

Bo tylko tam komputer
uzna ją za zmienną.

W innych miejscach
potraktuje ją jak wartość.

Nawet jeśli zrobimy coś takiego:

„var x” dostaje 10,

a potem „x” dostaje „x”.

Można się pogubić!

Po lewej stronie mamy „x”:

wolną, niezależną zmienną,

która może rosnąć, rozwijać się!

A po prawej stronie jest tylko...

Jest tylko 10.

Smutno!

Ale możemy
robić przydatne rzeczy.

Mogę powiedzieć,
że „x” dostaje „x plus 1”.

Po lewej mamy zmienną
w bezpiecznym miejscu, a po prawej...

mamy zmienną, która,
jak wiemy, jest tylko liczbą.

To po prostu 10.

W myślach zastąpmy to
przez „x” dostaje „x plus 1”,

co oznacza: „x” dostaje 11.

To wszystko oznacza,
że „x” dostaje 11.

Od tej pory wartość „x” to 11.

Zobaczmy, co będzie
gdy wprowadzimy inną zmienną.

Zrobię „var x” dostaje 10,

„var y” dostaje 20,

„x” dostaje „y”...

Wielkie nieba!

A „y” dostaje 7.

Chcę teraz wiedzieć,
jaka jest wartość „x”.

Dojdźmy do tego.

Tutaj robimy nową zmienną „x”
i przypisujemy jej wartość 10.

Wartość „x” wynosi 10.

Tu tworzymy nową zmienną „y”
i przypisujemy jej wartość 20.

Z „x” nie robimy nic;
nadal ma wartość 10.

A tu mówimy, że „x” dostaje „y”.

Dziwne, ale jeśli pomyślimy...

wiemy, że jedna ze zmiennych
jest w bezpiecznym miejscu,

a druga jest traktowana jak liczba.

W myślach możemy zastąpić „y”
jego wartością, czyli 20,

a ten wiersz naprawdę
oznacza, że „x” dostaje 20.

Zatem wartość „x” wynosi 20.

Tym razem to „y”
jest w bezpiecznym miejscu,

ale tu się nie pogubimy,
bo po drugiej stronie jest liczba.

Ważne pytanie: gdy zmienię
wartość „y” tutaj,

czy zmieni się wartość „x” tutaj?

Odpowiedź?

Nie! Nie, nie nie!

Pamiętajcie, że tutaj

„y” jest traktowany jak liczba.

Komputer nie uzna,
że jest to zmienna,

że może mieć różne wartości.

Komputer powie:

„Och, „y”? Chodzi o 20”.

Tutaj przypisujemy „x” liczbę,

nie przypisujemy zmiennej.

Przypisujemy wartość „y”, czyli 20.

To znaczy, że wartością „x”
pozostaje 20,

nawet gdy zmienimy wartość
„y” z ostatniego wiersza.

Jasne?

Teraz jesteście ekspertami
od zmiennych.

Gratulacje!